شعر ولادت حضرت امام باقر علیه السلام-۱۴
*******************
حــامل عــلم نـبی را صـلوات
چهـارمین پور ولی را صــلوات
پنجمین نــور امــامت باقــــر
هـفتمین مـهر جـلی را صـلوات
٭٭٭
شاهی که علوم حق شد از او ظاهر
نام و لقبش محـمد است و باقر
دریــای ســخای او نــدارد اول
صــحرای ولای او نــدارد آخــر
٭٭٭
مدیــنه شد به نور حـق مـنور
کـــه آمـــد بــاقر عــلم پیــمبر
ملائک محو آن جــانانه گشتند
بــه شمع روی او پروانه گشــتند
شعر ولادت حضرت امام باقر علیه السلام-۱۳
*******************
گهر از بطن دریا تا هویدا می شود امشب
جمال ایزد منان تجلا می شود امشب
ملک در باغ رضوان است دست افشان، که از ره کِی
گل زهرای مرضیه شکوفا می شود امشب
به یمن مقدم باقر، امام پنجم شیعه
مدینه باز هم عرش معلا می شود امشب
زمین و آسمان را نورباران کرده حق، زیرا
علی بن الحسین این بار بابا می شود امشب
ملایک صف به صف استاده، در کف جام مِی دارند
دوباره آبِ کوثر هم گوارا می شود امشب
علی و فاطمه بانیِ این جشن و سرور هستند
چه جشنی در ثریاّ باز بر پا می شود امشب
خدای حلم و علم و حکمت از ره می رسد وقتی
تمام علم در یک جمله معنا می شود امشب
شعر ولادت حضرت امام باقر علیه السلام-۱۱
*******************
باران گرفت و خنده ی گلها شروع شد
فصل شکوه و عزت دنیا شروع شد
از لحظه ی حضور تو در خانه علی
فریاد التماس زلیخا شروع شد
رنگ رخ زمین و زمان تیره بود و تار
تو آمدی و آبی دریا شروع شد
تو مصطفای دیگری از نسل مرتضا
با این حساب جلوه ی آنها شروع شد
حالا نشسته ام که برایت غزل شوم
یا مثنوی کوچه خیر العمل شوم
سرود ولادت امام باقر علیه السلام-۳
**************
محــمد مبشری
تو ولی کبریایی نور چشم مصطفایی
میوه ی قلب حسین و تو عزیز مجتبایی
مدینه با صفا ، شده از مقدمت
بده عیدی بما ، ز لطف و مرحمت
گل زهرا مدد ، گل زهرا مدد
******
جلوه ی نور خدایی قبله ی اهل ولایی
تو شکافنده ی علم ها هفتمین معصوم مایی
امید عالمین ، علی را نور عین
عزیز مجتبی ، گل باغ حسین
گل زهرا مدد ، گل زهرا مدد
اشعار شهادت امام باقرعلیه السلام -8
*****************
محمود ژولیده
من امشب شربتى نوشم که شویَد زَهرِ اعدا را
مهیا مىشوم اى زهر مهمانى زهرا را
من امشب جامهاى پوشم که از تن بر کَنم جانم
لباس وصل مىبایست دیدار گوارا را
روانه سوى جانان باش اى جان ستمدیده
نشد دنیا اگر یارت، بشارت باد عقبى را
هشامم زهر داد اما مشامم بوى یار آورد
شهادت نوش جانم ساخت این جام طهورا را
جنان از پشت دیوار جهان مىخواندم یثرب
دگر چشمم نخواهد دید دیوارى غم افزا را
منى که در مناى کربلا قربانیان دیدم
وصیّت مىکنم اندر منا بر ندبه مِنا را
در آن هنگامه که حکم فرار از خیمه صادر شد
به چشم خویشتن دیدم به حصر شعله، بابا را
اشعار شهادت امام باقرعلیه السلام -7
*****************
محــمد جواد شیرازی
در دو روز زندگی غربت فراوان دیده ام
بارها از پیکر خود، رفتن جان دیده ام
از غروب روز عاشورای سال شصت و یک
بر دل زهرایی ام زخمی نمایان دیده ام
حج نیمه کاره ام کامل شد و در کربلا
عصر عاشورا به جای عید قربان دیده ام
در منا آب گوارا دست زائر ها دهید
حاجی ام را در ته گودال عطشان دیده ام
اشعار شهادت امام باقرعلیه السلام - 6
*****************
حریم سینه ی من در شراره افتاده
در انعکاس نگاهم ستاره افتاده
ز حجله گاه لبم خون تازه می ریزد
دگر نفس زدنم در شماره افتاده
شکست هجمۀ بغض گلو گرفتۀ من
به یاد خاطره هایی دوباره افتاده:
به یاد کرب و بلا و غروب عاشورا
خزان به جان تباری بهاره افتاده
به پیش چشم تَرَم پیکر سُلاله ی عشق
به زیر مرکب صدها سواره افتاده
اشعار شهادت امام باقرعلیه السلام - 5
*****************
روز محشر که هیچکس جز حق
بر دل و دین گواه و ناظر نیست
مدّعی ام که مذهبم غیر از
قالَ صادق و قالَ باقر نیست
آنکه ترسیم «أَمرُکُم رُشد» و
سخنانش «کلامُکُم نور» است
وای بر من که بستری شده و
درشبستان درد رنجور است
هر چه این زهر در تن آقا
جای خود را به زور وا می کرد
در حسینیّه ی دلش مولا
عمّه را بیشتر صدا می کرد
نوحه شهادت امام باقرعلیه السلام - 2
***********************
حسین نوری
زمینه
غمی زده آتیش به جونم
به یاد کربلا روضه خونم
به یادجدم توی گودال
اشکم روونه پریشونم
شده دل من زارو حزین
میمیرم از روضه ی همین
که عمه دید از رو ذوالجناح
برادرش افتاد روزمین
صدای غریبی ، می پیچه ، تو گوشم
می سوزم ، هنوزم ، یه داغه رو دوشم
زیر دست و پا پیکری شد لگد مال
دیدم عمه زینب دیگه رفته از حال
غریب حسین ، شهید حسین
شعر ولادت حضرت امام باقر علیه السلام-۱۰
***********************
لبم شهد و دهانم چشمه و فیض و کلامم جان
سزد با جان خود ریزم به خاک پای جانانش
امام پنجم و معصوم هفتم حضرت باقر
که تا شام ابد بادا سلام از حی منانش
لقب باقر، محـمد نام او، کنیه ابا جعفر
تعالی الله از این کنیه و این نام و عنوانش
رجال علم از صبح ازل، مرهون گفتارش
جهان فضل تا شام ابد، مدیون احسانش
سجود آورده خلقت از پی تعظیم بر خاکش
سلام آورده جابر از رسول حسن سبحانش
سرود ولادت امام باقر علیه السلام-۲
**************
رضا تاجیک
ای امیر بی قرینه محبتت تو سینه
دارم آقا تو دلم حسرت دیدن مدینه
تو شهی و من مطیعم تو هم هستی شفیعم
توی حسرت یه روز خادمی صحن بقیعم
اون روز یکه دیده ها دریا میشه گنبد و گلدسته ای به پا میشه
خواب دیدم پشت سر گل پسرت در صحنت روی شیعه وامیشه
مدد مولانا مدد مولانا
شعر ولادت حضرت امام باقر علیه السلام-۹
***************
قوام هستى محیط امکان
بلوغ خلقت شکوه ایمان
فروغ توحید دلیل سرمد
بیان وحدت لسان برهان
بهشت رحمت صفاى جنت
بهار طوبى جمال یزدان
امام باقر که فیض وافر
دهد کلامش به علم و عرفان
که را شناسد جهان تحقیق؟
که برتر از او کشیده ایوان
بدست سبزش ریاض دین را
نموده خرم چنان گلستان
بداده قولش کلام حق را
هزار تفسیر هزار عنوان
پناه قرآن ز کفر و باطل
ز کفر و باطل پناه قرآن
شعر ولادت حضرت امام باقر علیه السلام-۸
***************
خواهم امشب باز شیدایى کنم
خواهم امشب باز شیدایى کنم
از در رحمت تمنّایى کنم
تا شوم دور از تمام هرچه زشت
سیر، در گلزار زیبایى کنم
گرچه خوارم، دم ز گلها مىزنم
یاد گل، یاد گل آرایىکنم
مدت کوتاه عمر خویش را
صرف خدمت نزد مولایى کنم
از همین کوتاه خدمت، تاابد
زندگى در لطف و آقایى کنم
آمدم نوشم مىاز شیر و رُطب
بر در میخانه ماه رجب
شعر ولادت حضرت امام باقر علیه السلام-۷
***********************
نوری آمد وجود من گم شد
چشم من باز پر تلاطم شد
شرشر اشک روی گونه ی من
شد سرازیر و قدر یک خم شد
گریه از شوق چه صفا دارد
شب میلاد نور پنجم شد
اشک اذن دخول ما بود و
در که وا شد دمِ تبسم شد
محرم اهل بیت اگر شده ایم
همه از یک دعای خانم شد
شکر، یا فاطمه و یا فاطر
شکر، هستم غلام تو باقر
شعر ولادت حضرت امام باقر علیه السلام-۶
***********************
باید به فکر قافیه های جدید بود
در شهر غمزده به هوای امید بود
باید به مثنوی پر و بال عقاب داد
شوری برای خلقت یک انقلاب داد
باید تلنگری به تکاپوی سینه زد
با بیتهای شعر پلی تا مدینه زد
باید سراغ زمزمه ای عاشقانه رفت
در جستجوی شوق به هر بی کرانه رفت
باید برای فصل رجب واژه آفرید
شاید هوای وصل و طرب سوژه ای جدید
شعر ولادت حضرت امام باقر علیه السلام-۵
***************
غلامرضا سازگار
ای به سینه ات پنهان گنج های قرآنی
علم را شکافنده با کلام نورانی
مظهر جمال حق در لباس انسانی
صد چو بو علی پیشت کودک دبستانی
هم سپهر را محور هم وجود را بانی
کنیه ات ابا جعفر خود محـمد ثانی
آسمان دانش را آفتاب تابنده
مشعل حقایق را منطقت فروزنده
خصم را پذیرفته با لب پر از خنده
دوست خرّم و خندان دشمن از تو شرمنده
خلق را خداوندی ای خدای را بنده
نیست بنده ای چون تو با جلال ربّانی
شعر ولادت حضرت امام باقر علیه السلام-۴
***************
غلامرضا سازگار
ای چراغ علم روشن از دمت
ای رهینِ فضل و دانش عالمت
با گذشت آفرینش همچنان
کاروان علم دنبالت روان
علم ها مشتی ز خروار تواند
سینه چاک تیغ گفتار تواند
باقر کلّ علوم عالمی
خود به تنهایی کتاب محکمی
هر چه دانش پا گذارد پیشتر
سر فرود آرد به خاکت بیشتر
ای امام ابن امام ابن امام
جابرت آورده از احمد سلام
شعر ولادت حضرت امام باقر علیه السلام-۳
***************
غلامرضا سازگار
ای داده در ماه جمادی فیض از دست
برخیز کز جام رجب گردیم سر مست
ماه دعا ماه نیایش ماه توحید
هر شام آن شام دعا هر صبح آن عید
برخیز کز نهر رجب آبی بنوشیم
از دست ساقی بادۀ نابی بنوشیم
برخیز تا عمری بُود باقی، کجایی
جام طهورا می دهد ساقی کجایی
برخیز بر زلف عبادت شانه ای زن
پَر در شعاع عشق چون پروانه ای زن
دل بزم توحید آمده برخیز برخیز
عید آمده عید آمده برخیز برخیز
شعر ولادت حضرت امام باقر علیه السلام-۲
***************
پیک شادی به شادمانی گفت
آفرینش دوباره پر شور است
در سپیده دم طلوع و ظهور
آسمان و زمین پر از نور است
نور صبح از سپیدۀ علم است
این سپیده پدیدۀ علم است
شب نشینان عالم ملکوت
همه سوی زمین نگه کردند
روی دامان مهر مه دیدند
کسب نور از فروغ مه کردند
روز میلاد ماه خورشید است
روشن این مه ز نور توحید است
نوحه شهادت امام باقرعلیه السلام
کشته شد از تیغ دشمن
شد فدا از زهر کینه
حضرت مسلم به کوفه
حضرت باقر مدینه
عاشقان آل عصمت – وا مصیبت وامصیبت
***
قلب باقرغرق خون شد
جسم مسلم پاره پاره
آن سر قبر پیمبر
این سر دارالاماره
عاشقان آل عصمت – وا مصیبت وامصیبت
امشب از آسمان چشمانت
دسته دسته ستاره می چینم
در غزل گریه‌ی زلالت آه
سرخی چارپاره می بینم
**
زخمهای دل غریبت را
مرهم و التیام آوردم
باز از محضر رسول الله
به حضورت سلام آوردم
**
در شب تار تیره فهمی ها
روشنی را دوباره آوردی
آسمان را کسی نمی فهمید
تا که با خود ستاره آوردی
**
ساحت مستجاب سجاده!
بندگی را تو یادمان دادی
دل ما شد اسیر چشمانت
دلمان را به آسمان دادی
اشعار مصیبت حضرت باقرعلیه السلام
قصه مظلومی
کسی که بود شکافنده‌ی تمام علوم
هزار حیف که از زهر کینه شد مسموم
سر تو باد سلامت یا رسول الله
وصّی پنجم تو کشته شد، ولی مظلوم
گهی به زخم زبان قلب حضرتش خستند
گهی به خانه‌اش از کینه خصم برد هجوم
بسان مادر و آباء رنج دیده‌ی خویش
همیشه بود ز حقّ و حقوق خود محروم
به غربت علی و خاندان او سوگند
امام ما ز جهان رفت با دلی مغموم
هماره قصه مظلومی‌اش به خاک بقیع
بود ز غربت قبرش برای ما معلوم
ز دردهای نهانی که بود در دل او
کسی نداشت خبر غیر خالق قیّوم
شعر شهادت حضرت باقرعلیه السلام-۲
**********************
لبم شهد و دهانم چشمه ی فیض و کلامم جان
سزد با جان خود ریزم به خاک پای جانانش
امام پنجم و معصوم هفتم حضرت باقر
که تا شام ابد بادا سلام از حی منانش
لقب باقر، محمّد نام او، کنیه ابا جعفر
تعالی الله از این کنیه و این نام و عنوانش
رجال علم از صبح ازل، مرهون گفتارش
جهان فضل تا شام ابد، مدیون احسانش
سجود آورده خلقت از پی تعظیم بر خاکش
سلام آورده جابر از رسول حسن سبحانش
عجب نبود اگر در باغ رضوان پای بگذارد
اگر در حشر، شیطان دست خود آرد به دامانش
عجب نی گر شفا بخشد نگاهش چشم جابر را
که هر کس درد دارد خاک کوی اوست درمانش
شعر شهادت امام باقرعلیه السلام-۱
*****************
ای ولــیّ‌الله داور، السـلام
ای سلامت از پیامبر، السلام
حجّت خلاق اکبـر، السلام
زادۀ زهـرای اطهر، السلام
السلام ای باقـر آل‌رسـول
چارمین فرزند زهرای بتول
****
ای نبی بـر تو فرستاده سلام
وی به زین‌العابدین، ماه تمام
هفتمین معصومی و پنجم امام
مکتبت تا صبح محشر، مستدام
تیغ نطقت می‌شکافـد، علم را
روح می‌بخشد مرامت، حلم را
شعر ولادت حضرت امام باقر علیه السلام-۱
**************
السلام ای دلیل کَرَّمنا
ای به عالم امام، آمَنّا
به مسلمانیِ خودت سوگند
طاعتت واجب است، سَلَّمنا
این عبارت نوشته بر قلبم
از ازل بوده ام تُو را مِنّا
از ازل تا ابد به این سخنیم
ما همه بنده ایم، اِرحَمنا
شاهد این که در رکاب توأم
و هُوَ «آیهُ لَهُم اَنّا»
«و خَلَقنا لَهُم» به ما خواندی
«و مَتاعاً، و رحمةً مِنّا»
سرود ولادت امام باقر علیه السلام-۱
**************
امیرحسین الفت
دوباره درخت آل هاشمی ثمر داده
خدا به حسین فاطمه نوه پسر داده
آسمون از شعف میزنه فرباد
اومده دلبر حضرت سجاد
سیدی سیدی مولا مولا
می باره از آسمون سبد سبد گل نسرین
دوباره گرفته عطر و بو کتاب علیین
اومده چشمه علم خدایی
داره دل از شعف حال و هوایی
سیدی سیدی مولا مولا