بازگشت کاروان به مدینه -6

بازگشت کاروان به مدینه - 6

************************

آمـدم از سـفر، مـدینـه سـلام
خسته وخون جگرمدینه سلام

با شـکوه و جـلال رفـتم من
دیده ای با چه حال رفتم من

وقت رفتن غرور من دیدی
آن شـکوه عـبور مـن دیدی

محملم پرده داشت یادت هست
جای دستی نداشت یادت هست

ثـروت عــالمیـن بــود مـرا
دلبری چون حسین بود مرا

بازگشت کاروان به مدینه -5

بازگشت کاروان به مدینه -5

************************

پروانه نجاتی

عبا به روی سر انداخت سمت کوچه دوید
ورود قافله را از دهان شهر شنید

مسافران عزیزش ز راه می آیند
میان گریه چو ابر بهار می خندید

پس از تحمل یک انتظار جان فرسا
عصای حوصله اش روی کوچه می لغزید

نشان قافله را با نگاه مضطربش
میان همهمه ها می گذشت و می پرسید

میان زمزمه ها بوی مرگ می آمد
برای آن چه نباید شود کمی ترسید

بشیر! حرف بزن! از حسین می دانی
هزار ماه و ستاره فدای یک خورشید

بازگشت کاروان به مدینه - 4

 بازگشت کاروان به مدینه - 4

************************

سوی دروازه های شهر نبی

کاروانی زدور می آید

کاروانی که از میانه ی آن

عطر عشق و حضور می آید

 

زودتر زان که قافله برسد

قاصدی آمده ز جانبشان

قاصدی که سیاه پوشیده

مو پریشان و دیده اش گریان

 

در میان مدینه با ناله

می دود داد میزند: مردم

"پور شیر خدای را کشتند

عوض چند کیسه ی گندم"

 

همه از خانه ها برون آیید

حاجی داغ دیده آمده است

بازگشت کاروان به مدینه - 3

بازگشت کاروان به مدینه -3

************************

مدینه! کاروانی سوی تو با شیون آوردم

ره آوردم بود اشکی که دامن دامن آوردم

مدینه! در برویم وا مکن چون یک جهان ماتم

نیاورد ارمغان با خود کسی، تنها من آوردم

مدینه، یک گلستان گُل اگر در کربلا بُردم

ولی اکنون گلاب حسرت از آن گلشن آوردم

اگر موی سیاهم شد سپید از غم ولی شادم

که مظلومیت خود را گواهی روشن آوردم

نوحه بازگشت کاروان به مدینه

نوحه ورود کاروان به مدینه

************************

قاسم نعمتی

یک کاروان خسته برگشته بر مدینه
زینب عزا گرفته  برسرزند سکینه
ای مردم  مدینه رخت عزا بپوشید
زینب شد بی برادر    تسلیتش بگویید
واویلتا واویلا2

این کاروان خدایا روزی به شور وشین بود
ازمدینه که میرفت مولای ان حسین بود
غم شعله زد خدایا  برخرمن ولایت
سرها به نیزه رفت و شدخیمگاه غارت
واویلتا واویلا2

بازگشت کاروان به مدینه -2

بازگشت کاروان به مدینه -2

************************

نغمه ای در مدینه پیچیده

که بشارت؛ بشیر آمده است

کاروانی که رفته برگشته

پیشوازش سفیر آمده است

**

بی بی ام البنین بده مژده

سایه بانت دوباره می آید

نه فقط زینب و حسین و رباب

تازه یک شیرخواره می آید

**

باز هم خانه میشود روشن

گِرد تو باز میشود غوغا

شانه ای میزنی و می بافی

باز گیسوی دخترانت را

**

لحظه ای بعد پای دروازه

دل ام البنین تپیدن داشت

عاقبت کاروان ز راه آمد

کاروانی که وای...دیدن داشت

بازگشت کاروان به مدینه -1

بازگشت کاروان به مدینه -1

************************

زینب آئینهٔ جلال خداست

چشمهٔ جاری کمال خداست

ردّ پایش مسیر عاشوراست

خطبه‌هایش سفیر عاشوراست

مثل کوهِ وقار برگشته

وه چه با افتخار بر گشته

غصّه و ماتم دلش پیداست

رنگ مشکی محملش پیداست

پشت دروازه خواهری آمد

خواهر بی‌برادری آمد

خواهری که تنش کبود شده

رنگ پیراهنش کبود شده

نیمه جانی که کاروان آورد

با خودش چند نیمه جان آورد

کاروانی که شیر خواره نداشت

گوش‌هایی که گوشواره نداشت