غزل اخلاقی استاد سازگار

غزل اخلاقی استاد سازگار 
******************** 
صدف بحرکمالات 
آن خدایی که تو را روز ازل جان بخشید 
ریشه و آب و گلت را گل ایمان بخشید 
می توانست کند خوک و سگت خلق ولی 
بر تو با دست کرم صورت انسان بخشید 
صدق و اخلاص و کمال و ادب و فضل و هنر 
عشق و ایثار و جوانمردی وایمان بخشید 
خاک بودی صدف بحر کمالاتت کرد 
همچو دریات گهرهای فراوان بخشید

غزل اخلاقی-استادسازگار2

غزل اخلاقی استاد سازگار 
******************** 
بد ترین درد 
بنده را تا به جگر تیر بلایی نرسد
بر لبش از خم هو جام ولایی نرسد 
این سخن مصرع بیت الغزل عشّاق است 
دولت عشق به هر بی سر و پایی نرسد 
بدترین درد که گفتند همان بی دردی است 
درد از او خواه که بی درد دوایی نرسد 
گل لبخند اجابت به رویت وا نشود 
از دلت تا به هدف تیر دعایی نرسد 
در حقیقت ز گدا زاده گدا زاده تر است 
پادشاهی که به فریاد گدایی نرسد