کوثرنامه

اشعار ولادت امام علی علیه السلام۲۰

×××××××××××××××××××

عطر نفس باد صبا باد مبارک      خرم شدن ارض و سما باد مبارک

انوار اللهی به فضا باد مبارک       دیدار خداوند به ما باد مبارک

ای اهل ولا عید شما باد مبارک       میلاد علی شیر خدا باد مبارک

امروز چرا کعبه سر از پا نشناسد

مبهوت خدا گشته و خود را نشناسد

ای حو ر و ملک دور حرم را ، هله گیرید     آرام و قرار از دل هر قافله گیرید

در طوف حرم راه به هر سلسله گیرید       از حی تبارک و تعالی صله گیرید

تا چند در اطراف حرم هلهله گیرید         از فاطمه بنت اسد فاصله گیرید

پیشانی طاعت همه بر خاک گذارید

از شوق چو دیوار حرم خنده برآرید

خورشید فروزنده چراغ شب تار است      یا ماه سما سوی زمین راهسپار است

آغوش حرم منتظر مقدم یار است    او را چه قرار است که بی صبری و قرار است

زمزم همه در زمزمه وصف تنگار است        یا آیینه آب روان آینه دار است

مهمان خدا آمده با گنج نهانی

آغوش زهم بازکن ای رکن یمانی

پاکیزه زنی سوی حرم گشته روانه    در خانه حق آمده با صاحب خانه

لبخند زنان آن صدف در یگانه      بر تیغ غمش قلب حرم گشت نشانه

تا گوهر مقصود برد سوی خزانه       گردیدن دور حرمش بود بهانه

رکن و حرم و حجر چشم گشودند

با ذکر علی منتظر فاطمه بودند

ای مردم مکه همه از دور حرم دور     کامد به حرم فاطمه با عارض مستور

در پیش رویش خیل ملک ، پشت سرش حور  الله که یک پارچه شد بیت خدا شور

گردید حرم دور سرش با دل مسرور    برخواست ندا، کی همه سر تا بقدم نور

ای مادر مولود حرم این حرم از توست

بشتاب به کعبه که حرم محترم از توست

گل بود که می گشت ز افلاک نثارش       دل بود که بود از هه سو آینه دارش

تبریک بر آمد زیمین و ز یسارش       از نور گل انداخت گل انداخت عذارش

یکباره بهم درد چنان داد فشارش     کافتاد ز پا ،رفت ز کف صبر و قرارش

سر تا بقدم زمزمه  و ذکر و دعا بود

دستیش بدل دست دگر سوی خدا بود

یارب بتو و روح رسولان مکرم      یا رب به خلیل الله ،این بیت معظم

یا رب به مقام و و حجر الاسود و زمزم  یا رب به همین طفل که با من شده همدم

طفلی که ز اجداد و ز آباست مقدم        طفلی که طفیلیش بود عالم و آدم

امشب به من خسته و درمانده نگاهی

از دوش دلم بار تو بردار الهی

از گریه او بیت خدا را خطر آمد     با ناله او ناله ز حجر وحجر آمد

وز چشمه زمزم همه خون جگر آمد  آه از دل و جان بر لب مرغ سحر آمد

ناگاه فروغی ز حرم جلوه گر آمد      تسبیح خدا از دل دیوار بر آمد

کی فاطمه در ، بر تو ز دیوار گشودیم

ما منتظر مقدم والای تو بودیم

باز آی بر بام حرم لاله ببارد       باز آی که دیوار ز دل خنده ، بر آرد

باز آ که حجر بوسه بپایت بگذارد     بازآ که کسی مثل تو فرزند نیارد

بازآ که ملک سر بقدومت بسپارد    باز آی که این خانه تعلق به تو دارد

از دوری تو آمده جان بر لب خانه

بشتاب سوی خانه تو ای صاحب خانه

وارد به حرم در پی آن طرفه صدا شد    دیوار بهم آمد و مهمان خدا شد

جز حق نتوان گفت در آن خانه چها شد    حق است بگویم که خدا چهره گشا شد

بیرون حرم ناله و فریاد بپا شد        در مکه مگو ، غلغله در ارض و سما شد

گفتند همه عصمت الله صمد کو

ای کعبه بگو فاطمه بنت اسد کو

چشم همگان سوی حرم بود هماره    نه تاب تحمل به کسی نه ره چاره

دیگر همه از بیت گرفتند کناره        بعد از سه شب و روز بر آن بیت نظاره

دیوار بهم آمد و شد باز دوباره         تابید ز دیوار حرم ماه و ستاره

ناموس خدا آن صدف در یگانه

از خانه برون آمده با صاحب خانه

این کودک نوزاد و یا آیت عظماست      این طفل بود یا پدر آدم و حواست

این کشتی نوح است نه نوح است نه دریاست  این نفخه روح است نه روح است نه عیساست

این جلوه طور است نه طور است نه موساست      این شیر خدا این علی عالی اعلاست

ای گشتهز شوقش همه لبریز ، محــمد

جانت ز سفر آمده برخیز محــمد (ع)

این روح خدا در بدن توست محــمد (ع)     این جان دو عالم بتن توست محــمد (ع)

این همدم شیرین سخن توست محــمد (ع)     این دوست دشمن شکن توست محــمد(ع)

این یاور شمشسر زن توست محــمد(ع)    ین باب حسین و حسن توست محــمد(ع)

تا روح بیفزاید و تا دل بستاند

بر گوی که قرآن بحضور تو بخواند

ای جان نبی جان دو عالم بفدایت    جن و ملک و حوری و آدم بفدایت

ارواح رسولان مکرم بفدایت     صد موسی و صد عیسی مریم بفدایت

لوح و قلم و عرش معظم بفدایت     جان وتن ناقابل "میثم" بفدایت

این از کرم توست که تا بودم و هستم

مداح و ثنا خوان شما بودم و هستم

غلامرضا سازگار

×××××××××××××××××××
برفراز مجلس ما، ماهی امشب سر زند

خنده بر خورشید و ماه از تابش منظر زند
ساقی گل چهره امشب جلوه دیگر کند
مطرب خوش نغمه امشب پرده دیگر زند
آسمان پوشیده بر تن، پرنیان نیلگون
چون عروسان، خویشتن را زینت و زیور زند
آسمان را گفتم این بزم و نشاط از چیست؟ گفت:
چون که فردا آفتاب از برج خاور سر زند
من در آن بزم  کنم خدمت که شاه انبیاء
مصطفی تاج ولایت بر سر حیدر زند
در غدیر خم چو دریا خلق خیز و موج و موج
کشتی لولاک چون آن جا رسد، لنگر زند
کاین علی باشد ولی الله، باید بعد من
بر سریر دین نشیند بر سرش افسر زند
آسمان بر خاک افتاده است خواهد چون زمین
بوسه بر پای، علی داماد پیغمبر زند
نیست مردان خدا را رهبری غیر از علی
مرد حق باید قدم در راه این رهبر زند
آسمان بر گردن افکنده است طوق بندگی
تا به سر تاج ولای خواجه قنبر زند
پرچم شاه ولایت بین که در هر بامداد
خنده بر پرچم دار و اسکندر زند
دست گیر از کرم افتاده ای گر چون "رسا"
دست بر دامان او در عرصه محشر زند

قاسم رسا

××××××××××××

سکان زمین و آسمان است علی

سلطان همه جهانیان است علی

گلواژه ی منشق از علی اعلاست

سر چشمه ی فیض بی کران است علی

آوازه ی او ز هفت اقلیم رسد

مشهور به هفت آسمان است علی

سر سلسله خلیل عبادالرحمن

آن بنده ی سر به آستان است علی

برتر ز علی رب جلی خلق نکرد

آقای همه بهشتیان است علی

از بعد نبی بر همه ی مخلوقات

از جانب دوست ارمغان است علی

اول وصی پیمبر اعظم اوست

بر دین رسول روح و جان است علی

شاگرد محــمد امین است ولی

استاد همه پیمبران است علی

دستور تمام انبیا در دستش

حق را شب معراج لسان است علی

هستند امامان مبین رهرو او

یعنی که امیر کاروان است علی

همتای امیر عشق تنها زهرا ست

با دخت رسول همزبان است علی

بر هر نبی و ولی ولی الله است

مولای جمیع انس و جان است علی

در نور محبتش پر از جاذبه است

محبوب قلوب شیعیان است علی

بر غیب و شهود حاکم و سلطان است

آگاه ز راز کهکشان است علی

جنت یکی از صنایع دستانش

صنعتگر آفریدگان است علی

ایمان و نماز و اصل اسلام علی است

توحید و معاد عارفان است علی

مفتاح علوم ایزدی در نزدش

دیباچه ی علم لا مکان است علی

این است گواه لا مکان بودن او

یک شب به چهل مکان عیان  است علی

مولا و امام متقین کیست علی است

حقا که امیر مومنان است علی

سلمان که سبو از می منّا نوشید

او ظرف و در آن قطره چکان است علی

میثم سر دار از علی می گوید

با لله می وصل عاشقان است علی

قنبر که غلامی علی منصب اوست

او سالک و پیر راهدان است علی

در مرکز وحی کاتب وحی علی است

بر حامل وحی تر جمان است علی

گنجینه ی مخفی معارف مولاست

آئینه ذات مستعان است علی

تفسیر مبین فطره الله علی است

عشقش به دل پیر و جوان است علی

آیات مبین مدیحه اوصافش

هر سوره و آیه آرمان است علی

قرآن بدون او به قرآن جعلی است

تا ناطق و منطق و بیان است علی

دانید که سرّ اسم اعظم در چیست

اکسیر به رمز کن مکان است علی

در اولُ الاولین عیان کیست علی است

در آخر الآخرین نهان است علی

احسان قدیم و حکم فرمای ازل

مسجود همه فرشتگان است علی

موسای قلندر از علی نیل گشود

بر کشتی نوح پشتوان است علی

عیسا نه به خویش مرده را زنده کند

تجدید حیات مردگان است علی

میزان و قسیم نار و جنت حیدر

آری به صراط میزبان است علی

عنوان علی به چهره ها منقوش است

نامش به رخ موالیان است علی

با این همه مظهر العجائب  بشر است !

یا اینکه خداوند جهان است علی

افتاده بیا که دستگیر تو علی است

بر بازوی نا توان توان است علی

بر سائل خود زکات بخشد به رکوع

با قاتل خویش مهربان است علی

نیروی ولایتش محک بر همگان

بر جمع خلایق امتحان است علی

در روز نبرد تک سوار عرب است

در عرصه صبر قهرمان است علی

خیبر شکن و صف شکن و بت شکن است

هنگام مصاف پهلوان است علی

هر ضربه که می زند به شیطان رجیم

تضمین بهشت جاودان است علی

لشگر عددی نبود در حرب علی

تشنه به قتال کافران است علی

در معرکه چشم فتنه را کور کند

شمشیر به فرق دشمنان است علی

با خنده مظلوم علی خشنود است

ویران گر ظلم پیشه گان است علی

با اشک یتیم دیده اش بارانی

با قوْتِ فقیر شادمان است علی

قانع به نمک و قرص نانی باشد

با اینکه نعیم آب و نان است علی

آن زاهد شب که شیر روزش خوانند

سالار همه دلاوران است علی

آری سه طلاقه کرد دنیایی را

الحق که امام زاهدان است علی

هر ذائقه با ولای او شیرین است

عطر گل و طعم زعفران است علی

او را نشناخت جز خدا و احمد

از بس که لطیف و دلستان  است علی

آن میر مهیمنی که ما را در حشر

از دوزخیان نگاهبان است علی

روزی که کسی به داد امت نرسد

آنکس که به فکر دوستان است علی

امضای شفاعت است با مهر علی

در حشر جواز مومنان است علی

آرامش شیعیان عا لم مهدی است

آرامش صاحب الزمان است علی

از عدل علی که می توان گفت سخن

جایی که شهید هر زمان است علی

محمود ژولیده

×××××××××××××××××××××
از اشک دیده ی تو گهر می خورد شکست

وز خنده ی تو سنبلِ تر می خورد شکست

از جلو ه ی جمال تو یا مرتضی علی!

حور و پری و جن و بشر می خورد شکست

شیرین ز بس که شهد لب دل ربای توست

نقل و نبات و قند و شکر می خورد شکست

یوسف به شهر مصر ببیند اگر به خواب

روی تو را به وقت سحر می خورد شکست

افتد اگر به نرگس مست تو چشم مست

با یک نظر به تیر نظر می خورد شکست

وصف تو را چگونه توان گفت یا علی!

کز حکمت تو عقل بشر می خورد شکست

آدم به اصل گر پدر خلق عالم است

این جا پدر ز وصف پسر می خورد شکست

تورات را ز بَر ، بَرِ موسی بخوان که او

در کوه طور پای شجر می خورد شکست

انجیل را به معجز خود گر دهی تو شرح

بی شک مسیحِ معجزه گر می خورد شکست

احمد چو کرد معجز شق القمر بگفت

با گفتن تو شمس و قمر می خورد شکست

کوه ابو قبیس بلرزد ز هیبتت

کز  صولت تو ضیغم نر میخورد شکست

با بودن تو ای اسد بیشه ی نبرد!

ترس و هراس و خوف و خطر می خورد شکست

«ژولیده» وحشتی نکند از شرار نار

کز مهر تو شرار سقر می خورد شکست

ژولیده نیشابوری

×××××××××××××××××××

رمز حیات، قبضه شمشیر مرتضاست
هفت آسمانیان، همه تسخیر مرتضاست
قرآن؛ زلال آینه، تصویر ناب؛ اوست
هر آیه آیه؛ آینه، تفسیر مرتضاست
جنات عدن، روضه رضوان، بهشت قرب
در سایه سار شاخه? انجیر مرتضاست
این که خدا به دیده مردم بزرگ شد
تأثیر جاودانه تکبیر مرتضاست
صبرش شبیه ضربه خندق ستودنی ست
آری؛ بقاء شیعه به تدبیر مرتضاست
سلطان عشق..! حضرت والا مقام ها...!
تسیلم تو، شکوه تمام سلام ها
×××
ای میوه رسیده باغ خدا علی
آب و غذای سفره اهل ولا علی
بدر و حنین و خیبر و خندق که جای خود
تنزیل آیه های علق در حــرا ... علی
سـّر عظیم لیلة الاسراء؛ عروج بود
من نفـْس ظاهری محــمد الی...علی
تفسیر ناب سوره توحید ؛ می شود...
...تلخیص در عبارت یک جمله  "یـا علـی"
با نوح و با کلیم و مسیحا و با کلیـم
هر جا تو دیده می شوی در هر کجا علی
تو در کمال مطلق و انسان کاملی
در مشکلات سخت؛ تو حلّ المسائلی
×××
چیزی شبیه رایحه ای می وزید و رفت
شب ها به شانه؛ نان و رطب می کشید و رفت
افسوس قدر و منزلتش را نداشتند
تا در جوار کوثر خود آرمید و رفت
زهرا همان علی و علی نیز فاطمه است
شکر خدا فراق به پایان رسید و رفت...
مردی که شاهد صدمات مدینه بود
یک روز مرد... و در سحری شد شهید رفت
گر چه کنار بسترش از مردها پر است
اما؛ دریغ محسن خود را ندید و ... رفت
غیر از علی به عام امکان مدار نیست
خلقت بدون اسم علی استوار نیست

یاسر حوتی

××××××××××××××××××××××