کوثرنامه

زمزمه مناجات ماه رمضان - 1

*************************

من هستم رو سیاه       یا رب استغفر ا...

معتکف در بیتت         شدم به ناله و آه

بیچاره منم که            هستم اسیر گناه

من هستم رو سیاه       یا رب استغفر ا...

 

زلال رحمت را         بر قلبم جاری کردی

هر چه بد بودم تو      آبرو داری کردی

من هستم رو سیاه       یا رب استغفر ا...

 

فرار از تو کردم        به تقلید از اشقیا

من رفتم امّا تو          دوباره گفتی بیا

من هستم رو سیاه       یا رب استغفر ا...

 

بهار دلم را              شور خزانی دادم

جواب لطفت را         با نا فرمانی دادم

من هستم رو سیاه       یا رب استغفر ا...

 

دلم با مهر تو           دیگر قرین نمیشد

ببخشید ، ای خدا        بدتر ازین نمیشد

من هستم رو سیاه       یا رب استغفر ا...

 

امّا یا الهی              خجل و مضطر گشتم

بر درخانه ات         ببین که من برگشتم

من هستم رو سیاه       یا رب استغفر ا...

 

قلب من قلب من        از لطف توآکنده

مهربام مهربان         شرمنده ام شرمنده

من هستم رو سیاه       یا رب استغفر ا...

 

از بهر نگاهت          دارم هر لحظه آوا

از جرمم گذرکن       یا رب به حقّ زهرا

من هستم رو سیاه       یا رب استغفر ا...

 

او که بر مصحف       توسوره کوثر بود

زهرایی که دار و        ندار پیغمبر بود

فاطمه فاطمه فاطمه یا فاطمه

 

زهرایی که گردید       ولایت را علمدار

او که مجروحه شد      در بین در و دیوار

فاطمه فاطمه فاطمه یا فاطمه

 

زهرایی که چون گل     شد بعد بابا پرپر

محسنش فدا شد          درراه عشق حیدر

فاطمه فاطمه فاطمه یا فاطمه

 

اگربر فاطمه            کینه روا نمیشد

بر زینب درگودال     ظلم و جفا نمیشد

یا حسین یا حسین ای تشنه لب یا حسین...

 

ناله زد دختری        انا بنت المظلومة

اُنظُر یا ابتا            عمّتی المضروبة

یا حسین یا حسین ای تشنه لب یا حسین...

 *********************************

پرگناه آمدم یا الهی                     روسیاه آمدم یا الهی

یا الهی....

من خجالت زده از تو هستم         بر سر کوی لطفت نشستم

گِرد الطاف تو در طوافم            مُحرم وادی اعتکافم

گرچه عاصیّ و نامه سیاهم        دادی یک بار دیگر تو راهم

قلبم از شعله ها پرشرر شد        عمرمن درگناهان به سر شد

ای خدا غفلت آواره ام کرد         نفس عمّاره بیچاره ام کرد

هستم ای مهربان عبد رسوا       ای خدا کن مرا اهل تقوی

کن مرا اهل نور و سعادت        اهل قرآن و ذکر و عبادت

من که بیگانه ام با مناجات         هم به توحید و یاسین و صافات

تحفه ای بر من بی وفا ده         درد بی دردی ام را شفا ده

یا رب ای خالق حیّ منّان         نور دانش به قلبم بتابان

کن عنایت شوم عبد گمنام         زینت را قرآن و اسلام

بار الها مرا کن عطایی            چون شهیدان شوم کربلایی

مثل جان بر کفان خمینی            کن مرا فاطمی و حسینی

آن حسینی که نامت صدا زد       بین گودال خون دست و پا زد

آن حسینی که عطشان فدا شد     ماه تابنده ی نیزه ها شد
************************** 

زمزمه ی مناجات با خدا
چشمانِ پر از اشک و،روی سیه آوردم
بر درگه ِ لطف تو،کوه گنه آوردم
اَستَغفِرُکَ یا رب اَستَغفِرُکَ یا رب...
ای خالق بی همتا،حیّ ِ صمدِ اعلا
رو بر درت آوردم،با ناله ی یا زهرا،اَستَغفِرُکَ یا رب...
بر شمع تجلایت،دل گشته چو پروانه
بیچاره کجا دارد،غیر از درِ این خانه اَستَغفِرُکَ یا رب...
عُمرم همه شد صرف ِ،عصیان و تباهی ها
بر گو چه کنم من با،این نامه سیاهی ها اَستَغفِرُکَ یا رب...
رو بر تو نمودم با،این دیده ی گریانم
از فرط گناهانم،دلخون و پشیمانم اَستَغفِرُکَ یا رب...
هر چند سیه رویم،در راهِ ولا هستم
من گریه کنِ داغ ِ،شاهِ شهدا هستم مظلوم حسین جانم...
بگذر ز گناه ِ من،حقّ شه ِ بی لشگر
آنکه شده در گودال،لب تشنه تنش بی سر مظلوم حسین جانم...
آقای غریبی که،چون لاله ی پرپر شد
شرح ِ غم ِ هجرانش،سوز دل مادر شد مظلوم حسین جانم...
آقای غریبی که،در غربت ِ بی پایان
از کرببلا تا شام،خوانده روی نی قرآن مظلوم حسین جانم...
***************************

دیگه فرصتی نمونده ، چشای پر ابر و بارون

دیگه مهمونی تمومه ، دوباره فراق و هجرون

 

لحظه ی سخت وداعه ، نفسا حبسه تو سینه

کی تا سال دیگه زنده‌س‌این شبا رو باز می‌بینه

 

ای خدا چه زود تموم شد، لحظه‌های ناب و روشن

شبای نور و مناجات ، سحرای دل سپردن

 

دوباره ندبه و ناله ، اشک و آه و بیقراری

دوباره یه سال غریبی، حسرت و چشم انتظاری

 

نکنه آروم بگیری ، گریه کن دل شکسته

التماس کنه به چشماش ، هر کی بارشو نبسته

***************************

بسکه به روی شانه‌ام کوه گنه کشیده‌ام

شکسته‌ام شکسته‌ام خمیـده‌ام خمیده‌ام

نوید لطف و رحمت و عفو تو را شنیده‌ام

این من و این عطای تو              این تو و این خطای من

خدای من خدای من

الـه من! الـه من! الـه من! الـه من!

نگه مکن نگه مکن بـه نامۀ سیاه من

دود گنه به سوی تو بسته ره نگاه من

دست عنایت تو گر           شود گره‌گشای من

خدای من خدای من

رفیق من تویی تویی حبیب من تویی تویی

قرار من تویی تویی شکیب من تویی تویی

دوای من تویی تویی طبیب من تویی تویی

ذکر خوشت بود دوا               به درد بی‌دوای من

خدای من خدای من

تو خالقی تو داوری تو اعظمی تو اکبری

تو از همـه کریم‌تـر تـو از همـه فراتری

گمان نمی‌کنم مرا به سوی دوزخت بری

مگر نه خلق کرده‌ای         بهشت را برای من

خدای من خدای من

به نـام تـو بـه ذکـر تـو همیشه ابتدا کنم

به هر نفس که می‌کشم خدا خدا خدا کنم

اگر بـری بـه دوزخـم باز تـو را صدا کنم

رود ز نـار قهر تو                    به آسمان صدای من

خدای من خدای من

اگر به دام معصیت هماره مبتلا شدم

اگر چه با معایبم اسیـر صد بلا شدم

با همه روسیـاهی‌ام زائر کربلا شدم

تو خود بگو چه می‌شود         ثواب کربلای من

خدای من خدای من

چه می‌شود چه می‌شود مرا ز من جدا کنی

فراری‌ام فراری‌ام خـودت مـرا صدا کنی

مـرا بـه راه کربـلا بخـوانی و صدا کنی

بـه درگـه اجـابتت                    همین بود دعای من

خدای من خدای من

غلامرضا سازگار

****************************

مرا ببخش ای خدای من

تویی یگانه دوای من

تجلّی ِ غصه های من

توی همیشه نوای من

الهی الغوثُ الاَمان

به کوی عفوت نشسته ام

من از فراق تو خسته ام

به عشق مولای عارفان

دخیل حیدر ببسته ام

الهی الغوثُ الاَمان

تو آگهی از نهان من

که خانه ات شد جنان من

منم منم میهمان تو

تویی تویی میزبان من

الهی الغوثُ الاَمان

به رحمت واسعه حسین

به سوز و آوای زینبین

بیا و بگذر از این گدا

به مجتبا نور هر دو عین

الهی الغوثُ الاَمان

بیا و پاکم کن ای خدا

تو سینه چاکم کن ای خدا

ز غصه ی قصه فدک

مدینه خاکم کن ای خدا

الهی الغوثُ الاَمان

من آمدم رو سیه ولی

به سینه دارم غم علی

به عشق  پاک علی نما

دل  سیا هم تو منجلی

الهی الغوثُ الاَمان

الا به رویم گشوده در

مرا ببخش و مرا  ببر

در این غصه ی و غم علی

به جان زهرا مرا بخر

الهی الغوثُ الاَمان

به آن سری که زکین  شکست

به پهلویی که به خون نشست

به آن دو دستی که دشمنش

به ریسمان جفا ببست

به شاه بی غسل و بی کفن

به کودکان دور از وطن

بیا و حق علی دگر

نما قبولم خونین بدن

الهی العفو

****************************

من آمدم ای با وفا الهی ، بار دِگر خواندی مرا الهی

یا ذالکَرم لبیک یا إلهی ، إغفرلنا ذنوبنا إلهی

من در وفای تو وفا نکردم ، حتی سر سفره حیا نکردم

تو خواندی و من إعتنا نکردم ، افتا ده ام از معصیت به چاهی

إغفرلنا ذنوبنا إلهی

در من چه دیدی ، زشتییَم ندیدی ، با این همه پستی مرا خریدی

نازِ من آلوده را کشیدی ، بنگر مرا درفرط بی پناهی

إغفرلنا ذنوبنا إلهی

طوری تو با این بنده تا نمودی ، گویا که تو ازمن حیا نمودی

خوابیدم و جایم دعا نمودی ، خواهم زدرگاهِ تو أشک و آهی

إغفرلنا ذنوبنا إلهی

********************************

اگر نبخشی ای خدا، ز مرحمت گناه من

شـود ســــیاه روی من، زنـامه سیاه من

کریم من، غفور من، رحیم من، الــه من
به این گناه واین خطا، ترا ترا زنم صدا

خــدا، خــدا، خـــدا 2

کجا روم، کجا روم، اگــر مرا رهـا کنی
 نـــه لایقم، نه قابلم، که تــــو مرا صدا کنی

همیشه من خطا کنم، هماره تو عطا کنی

هر آنچه می کنی مکن، مرا ز درگهت جدا

خــدا، خــدا، خـــدا 2

کــــجا روم، کــجا روم، به ایــن امــید و ایــن رجــا

 چـــــگونه رد شـــود کــــسی کــه بر تو دارد الــتجا

گـــــــــرفتم آنـــکه رد کـــنی، کــجا روم کـــجا خـــــدا

کــــه بـــوده روی عـــجز مــن، بــه درگـــه تــو ای خدا

خــدا، خــدا، خـــدا 2

*********************************

مـــــــن از گــــــــدایان تـــــــوام              مـــهمان ســـــــر خــــوان تـــــوام

کـــــن یــک نــــگاهم از وفــــــا                یـا ربنا، یــا ربنا، یـا ربنا، یا ربنا

بــــــا کــــوه عـــــصیان آمــــدم              آلــــــوده دامـــــــــــان آمــــــــــدم

بــــــا چـــــشم گـــریان آمــــــدم            بــــنگر بــــه چشـــــــمانم خـــــدا

یا ربنا، یا ربنا              یا ربنا یا ربنا

بــــــگذر ز مــــن مـــــولای من             لــــغزیده دیگر پــــای مــــــن

بــــــشنو کــــــــنون آوای مــــن            خــــــیـــزد ز ســــینه ایـــن نـــــدا

یا ربنا، یا ربنا              یا ربنا یا ربنا

ای خـــــــالق بــــــــــخشنده ام               در بــــــــــــندگی شـــــــــرمنده ام

شــــــــــرمنده ام تـــا زنــده ام                    از فــــــــعل زشـــــت و نــــــاروا

یا ربنا، یا ربنا              یا ربنا یا ربنا

رویــــــم ســـیه شـــد از گـناه                اشــــــکم بـــــود یــــا رب گـــواه

ســـــوی تــــو آوردم پــــــناه                    خـــــوانم تـــــو را بــــا صـد نوا

یا ربنا، یا ربنا              یا ربنا یا ربنا

جـــــز تــــو نـــدارم دســتگیر                افــــــتاده ام دســــــتم بــــــگــیر

از تــــو عـــطا از مــن خــطا                     یـــــــــا ربــنا یــــا ربــــــــــــنا

یا ربنا، یا ربنا              یا ربنا یا ربنا

یــا رب بـــه حـــق مـــصطفی                بــــــر گــــریه های مــــرتضی

بــــر خـــاک ســـرخ کـــربلا                 بــــخشا مــــرا جــــرم و خــطا

یا ربنا، یا ربنا              یا ربنا یا ربنا

 

*************************

الـــــــــــهی یــا الـــهی یــا الــهی            تـــــــو بــر حــال دل زارم گــواهی

الـــهی عـــاشقی شب زنــده دارم                چـــو مشـتاقان ز عشقت بی قرارم

ز کــوی خویش نــومیدم مگردان                     کـــه جـــز کــوی تــو امیدی ندارم

الــهی یــا الــهی یــا الهی 3

الــهی در دلــم نــوری بـــیفزای                 کــه بــاشد مــونس شــبهای تــارم

الــهی بــنده بــر گشته احــــوال                 گـــدایی، رو سـیاهی و شرمساری

تــهی دست و اســیر و دردمندم                     ســـیه روز و پــریشان روزگــارم

الــهی گــر بــخوانی یـا بــرانی                     تــوئی مــولا و صـــاحب اخـتیارم

الــهی یــا الــهی یــا الهی 3

الـهی اشک عذر از دیـــده جاری                تـــرحم کــن بــه چـــشم اشــکبارم

نـظر بـر حال زارم کن که جز تو                        نــــدارد کـــس خــبر از حال زارم

الــهی یــا الــهی یــا الهی 3

****************************************

ســـر تــا بــپا دردم خــدا             عُــــمری گـنه کـردم خـدا

خــجلت بــــیاوردم خـــدا             فــــارحـــم الــهی یا کریم

مـــن که گــنه کارم خــدا             خــــورده گِــره کارم خدا

امـــا تـــو را دارم خـــدا              فــــارحـــم الــهی یا کریم

دسـتی بکش بر چشم من             بــا مـن بـگو یا رب سخن

افــــتاده ام دور از وطن              فــــارحـــم الــهی یا کریم

از ســــفرت روزی بَرَم              جــایش گــــناه مــی آورم

از هــر کـه گویی بدترم              فــــارحـــم الــهی یا کریم

لــطف تو ما را خوانده است                امــا گـــدا درمـــانده است

بـــر گردنش حق مانده است                فــــارحـــم الــهی یا کریم

تـو خوب خـوبی من بدم             گـفتی بـــــیا مـــن آمــــدم

حـاشا که تو سازی رَدَم             فــــارحـــم الــهی یا کریم

**************************************

بـــــــــــــــه درگــــــه تــــو آمـــدم              ز درگـــــــهت مــــــــکن ردم

اگــــــر کــه خـــوب اگـــر بَـــــــدم              کـــه واجب الـــعطا تــــــوئــی

گدا منم، خدا تـوئی             امـید جـان مـا توئـی

بـــــــه بـــــی نــــوا تــــوئی نـــــوا             بـــــه درد مـــــا تـــــــویی دوا

بـــه ســـــــینه ها تــــــــویی صـــفا             بـــه دیـــــده ها ضــــیاء تـوئی

گدا منم، خدا تـوئی             امـید جـان مـا توئـی

بــه مـــــــروه و صـــــــــــفا قَــسَم             بــــه ذکــــــــــــر ربـــنا قـــسم

ز درگـــهت کـــــــــــــــــــجا روم             روم بـــه هــــر کـــجا تـــوئــی

گدا منم، خدا تـوئی             امـید جـان مـا توئـی

خـــــــــــــــــدای مـــهربان مـــــن             شـــــدی تــــــو مــــیزبان مــن

تـــــوان مــــــن، امـــــــان مـــــن              بــــه جــان مــن صـــفا تــوئی

گدا منم، خدا تـوئی             امـید جـان مـا توئـی

از رحــــــــــمت تـــــــــابنـــده ات            بــــــده جـــــــــواب بـــــنده ات

ایـــــن بـــــــــــــنده شــــرمنده ات            کـــــه غــــافر الـــخطا تــــوئـی

گدا منم، خدا تـوئی            امـید جـان مـا توئـی

بیــــــــتاب و در تــــبــــم بـــــبیـن            فـــــــریاد یـــــا ربـــم بـــبیــــن

لــــبیک بـــر لــــــــــبـــــم بــــبین            مُـــــــجیب هــــر دعــــا تـوئـی

گدا منم، خدا تـوئی            امـید جـان مـا توئـی

اِحـــــرام کـــــــــویت بــــــسته ام            بــــا ایـــن دل بــــشــــــکسته ام

بـــــــــــه درگـــهت نــــــشسته ام            امـــــید جـــــان مـــــــا تـــــوئی

گدا منم، خدا تـوئی            امـید جـان مـا توئـی

*********************************

تا تو به من نظر کنی        زیر و زبر شود دلم

همچو نگاه رحمتت        رنگ سحر شود دلم

ای همه دعای من        این تو و این ندای من

خدای من خدای من       خدای من خدای من

خدای من خدای من

 

دل چو به سینه می تپد        سرشک دیده می چکد

لرزش دل علامت       اینکه خبر شود دلم

شاهد مدعای من       سوز دل و نوای من

خدای من خدای من       خدای من خدای من

 

خدای من خدای من

 

بی خبران عشق را      یک نظر تو کافی است

بی خبرم ولی گهی      اهل نظر شود دلم

یک شبه آشنای من       تا به ابد برای من

خدای من خدای من       خدای من خدای من

 

خدای من خدای من

 

دائم اگر نگاه تو      تازه کند حواله ام

این دل سخت بشکند      درٌ و گوهر شود دلم

ای کشش محبتت      بسته به دست وپای من

خدای من خدای من       خدای من خدای من

 

خدای من خدای من

 

وای اگر عنایتت     از دل من حذر کند

شام وسحر ملازم     خوف و خطر شود دلم

با تو رسد عطای من     بی تو رسد بلای من

خدای من خدای من       خدای من خدای من

 

خدای من خدای من

 

گفتگوی تو با دلم    در دل شب صفا دهد

گرچه تمام روز هم    با تو به سر شود دلم

همدم روزهای من    مونس شام های من

خدای من خدای من       خدای من خدای من

 

خدای من خدای من

 

این همه حسن و همدلی    بین خدا و بنده اش

پس به چه عذر قابلی    دور ز در شود دلم

می شنوی صدای من    از دل با ولای من

خدای من خدای من       خدای من خدای من

 

خدای من خدای من

 

گرچه مرا تو می خری    کرب وبلا نمی بری

از تب وتاب روضه ها    خون به جگر شود دلم

این دل مبتلای من    صحنه کربلای من

خدای من خدای من       خدای من خدای من

 

خدای من خدای من

 

وای اگر رسد اجل        روز قیامت و عمل

چون به حرم نرفته ام       جای دگر شود دلم

به داد من نمی رسد       هیچ یک آشنای من

خدای من خدای من       خدای من خدای من

 

خدای من خدای من

هیچ مجال توبه نیست       جای کمیل و ندبه نیست

کیست کند شفاعتم       چون به خطر شود دلم

در دل شعله عذاب       کس نرود به جای من

خدای من خدای من       خدای من خدای من

 

خدای من خدای من

نیست زبان معذرت       نیست زمان مغفرت

کز غم حول محشرت       لال و کر شود دلم

سرور من مگو شود       واسطه خدای من

خدای من خدای من       خدای من خدای من

 

خدای من خدای من

ای شه بی سر وکفن       حسین من حسین من

بی تو به نزد ذوالمنن       خاک به سر شود دلم

ای همه غصه های من       درد من و دوای من

خدای من خدای من       خدای من خدای من

 

خدای من خدای من

تازه به پیش بانی ام      نوحه و روضه خوانیم

گل کند آه و زاری ام      مرغ سحر شود دلم

شاهد نغمه های من      کشته نینوای من

خدای من خدای من       خدای من خدای من

 

خدای من خدای من

تازه نشان دهم خدا      شور قیامت ترا

تازه ز اشک فاطمه      حال دگر شود دلم

صیحه صور می شود      بانی روضه های من

خدای من خدای من       خدای من خدای من

خدای من خدای من

 محمود ژولیده

***********************

یـارب گرفتـارم           عبـد گنه کارم

این جرم بسیارم        تنها تو را دارم

یا نور یا قدوس         یا نور یا قدوس

بنگر به آه من             کوه گنـاه من

روی سیاه من            ای رب غفّارم

یا نور یا قدوس           یا نور یا قدوس

من دل به تو بستم          خالی بود دستم

تا بودم و هستـم        تنها تویی یارم

یا نور یا قدوس         یا نور یا قدوس

سرتا قدم دردم            عمـری گنه‌ کردم

این نالۀ سردم            این چشم خونبارم

یا نور یا قدوس         یا نور یا قدوس

این کوه عصیانم               این چشم گریانم

آلــوده‌دامــانم                 سنگین شده بارم

یا نور یا قدوس            یا نور یا قدوس

یا قاضی‌الحاجات            یا قابل‌التوبات

یا سامع‌الاصوات            معبود ستارم!

یا نور یا قدوس           یا نور یاقدوس

تـو ربّ معبـودم           تو کل مقصودم

من عبد مردودم             تـو حـیّ دادارم

یا نور یا قدوس           یا نور یا قدوس

سازگار

************************