زمزمه - واحد دهه اول محرم
(سبک ای که بر عالمی مقتدایی) دریافت سبک
*****************************
حضرت مسلم بن عقیل
ای که بر عالمی مقتدایی کوفه باشد شهر بی وفایی
یا حسین ای سبط طاها مُسلِمت گردیده تنها
زین سفر صرفِ نظر کن ره عوض کن جان زهرا
کوفه میا کوفه میا
(یابن زهرا 2) 2
******
کوفیان شرم و حیا ندارند بی وفایان اینجا بی شمارند
از غم تو بی قرارم بنگر این احوال زارم
در میانِ این همه مَرد کس نشد جز طوعه یارم
کوفه میا کوفه میا
******
از بالای این دارالعماره دارم سوی کربلا اشاره
ذکر آهم گشته بر لب روز عمرم همچنان شب
در دمِ جان دادنِ خود می کنم گریه به زینب
کوفه میا کوفه میا
***************************************
ورود کاروان به کربلا
دل زهرا به غم مبتلا شد قافله وارد کربلا شد
خیمه های آل طاها شد به پا با دست سقا
لیکن از درد غریبی ناله دارد دختِ زهرا
وای حسینم (واحسینا)
******
عترت و غربت و پریشانی چه مهمانان و چه میزبانی
عاقبت این میزبانان آب و بر مهمان ببندند
پیش جسمی اربا اربا بر غم بابا بخندند
وای حسینم (واحسینا)
******
با کمک دستِ ابوفاضل زینب شود پیاده از محمل
سیل اشک و غم، واویلا نوحه و ماتم واویلا
دختر شیرِ خدا و خیل نامَحرَم واویلا
وای حسینم (واحسینا)
************************************
حضرت رقیه(س)
ای عطر یاس و ریحانه ما خوش آمدی به وبرانه ما
ای به زهرا نوردیده حرمتت را کی دریده؟
ده جوابم را پدر جان کی گلویت را بریده؟
یا ابتا یا ابتا
******
ای شده در راه حق قربانی با سرت آمدی به مهمانی
پس پدرجان پیکرت کو جسم چون گل پرپرت کو
ساقی آب آورت کو اصغرت کو اکبرت کو
یا ابتا یا ابتا
******
این چهل منزل از ظلم و کینه شدم شبیه یاس مدینه
بعد تو ماه یگانه لحظه لحظه بی بهانه
ناز من را می خریدند دشمنان با تازیانه
یا ابتا یا ابتا
************************************
طفلان حضرت زینب(س)
دلِ عالم پریشان زینب جانم فدای طفلان زینب
دو گل باغ خدایی آیه های هل اتایی
دو فداییِ ولایت لاله های کربلایی
یا ثارالله یا ثارالله
******
گفتند ای مولا بر تن جان بده بر ما اجازه میدان بده
تا کنیم ای سبطِ طاها سر فرازی نزدِ زهرا
می خریم بر جانِ شیرین نیزه و شمشیر اعدا
یا ثارالله یا ثارالله
******
نوه های جعفر طیاریم شاگرد مکتب ذوالفقاریم
غربت تو قاتلِ ما آتشِ جان و دلِ ما
کن قبول ای جانِ زینب جانِ بس ناقابل ما
یا ثارالله یا ثارالله
*****************************
حضرت عبدالله ابن الحسن (ع)
بر عمو عاشقی دیرینه ام یتیمِ غریب مدینه ام
من کیم مدهوش دلبر باده ی غم نوش دلبر
گشته در معراج گودال مقتلم آغوش دلبر
من یتیمم من یتیمم
******
رشحه ای از شمیمِ یاسم من شاگردِ مکتبِ عباسم من
رزق من تیغ جفا شد حاجتم آخر روا شد
پیش چشمان عمویم دست من از تن جدا شد
من یتیمم من یتیمم
******
من شرمنده از عمه زینبم یا اُما آخرین ذکرِ لبم
دل بُوَد محزون و خسته قلبِ من در غم نشسته
پر زَدَم از مقتل خون نزدِ، یک پهلو شکسته
من یتیمم من یتیمم
*******************************
حضرت قاسم ابن الحسن (ع)
افتادم از فرس ای عمو جان به فریادم بِرَس ای عمو جان
خنده بر لب، قاتل من دوری از تو مشکلِ من
زیر سم اسب دشمن گشته معراجِ دلِ من
ای عمو جان (عمو حسین)
******
خریدم بر جانم کوه بالا مدینه ای شده کرببلا
من که بَهرَت بی قرارم در رَه تو جان سپارم
این دم آخر ز جنت آمده بابا کنارم
ای عمو جان (عمو حسین)
******
چون مرا دید از غربت آکنده خاطراتی برایش شد زنده
یاد اشک دلبر افتاد یاد یاس پرپر افتاد
سینه ام بشکسته دید و یادِ دیوار و در افتاد
ای عمو جان (عمو حسین)
*******************
حضرت علی اصغر(ع)
وَلَدی ای جانباز کربلا کوچکترین سرباز کربلا
غرق خون شد پیکر تو لاله گون شد حنجر تو
مُردَم و زنده شدم از آن نگاهِ آخرِ تو
لای لای علی ، لای لای علی
******
خون پاکت را ای آرام جان هدیه دادم به اهل آسمان
قطره ای از آن دمِ پاک بر نگشت از سوی افلاک
حاجت یک قطره خونت مانده ای گل بر دل خاک
لای لای علی ، لای لای علی
******
تَلَظّی کردی با قلبِ بی تاب چون ماهیِ دور افتاده از آب
گردنِ کج روی دستِ خونی ام افتاده بودی
قبل از آن تیر سه شعبه از عطش جان داده بودی
لای لای علی ، لای لای علی
**************************************
حضرت علی اکبر(ع)
دیدگان بگشا ای نور عینم من بابای غریبت حسینم
بر رُخَت ای همدمِ من می چکد اشک غمِ من
می نماید اهل کوفه هلهله در ماتمِ من
ای علی جان ای علی جان
******
تا صدایت شنیدم از میدان آمدم به سوی تو شتابان
در کنار تو نشستم داغ تو دیدم شکستم
از لَبانِ خُشکت ای گل من تا ابد شرمنده هستم
ای علی جان ای علی جان
******
ای لیلا از عشقت همچو مجنون چون پیکرت را دیدم غرقِ خون
شد گسسته تار و پودم رفتی ای بود و نبودم
گر نمی آمد کنارم عمه ات جان داده بودم
ای علی جان ای علی جان
***********************************
حضرت عباس (ع)
ساقی میخانه وفایی حیدر احمد کربلایی
قلبِ تو گردیده خسته تیر کین چشم تو بسته
از غم تو ناله دارد مادری پهلو شکسته
یا ابالفضل یا ابالفضل
******
در علقمه نور هل اتایی ناله زد وَنقَطَعَ رَجایی
آن به عالم نور دیده سبط بانویِ شهیده
شد امیدش نا امید و از غمِ تو قد خمیده
یا ابالفضل یا ابالفضل
******
ناله های بچه ها بلند است العطش از خیمه ها بلند است
غصه کم خور ای دلاور خوش بخواب ای پور حیدر
من خودم آبی مهیا می نمایم بهر اصغر
یا ابالفضل یا ابالفضل
*******************
شب عاشورا
گریه کنِ شبِ عاشورائیم همناله با حضرت زهرائیم
قدسیان با دیده تر بی قرار داغِ دلبر
می شود فردا به مقتل دخت زهرا بی برادر
واحسینا واحسینا
******
می چکد اشک خورشید از دیده با یاد معشوقِ سر بریده
آنکه گردد عصر فردا پیکرش مجروحِ کینه
آنکه ریزد روی زخمش اشکِ بانوی مدینه
واحسینا واحسینا
******
امشب همه در ذکر و عبادت در تجدیدِ پیمان با ولایت
با شهیدان و خمینی ای حسین جان بستم عهدی
پای این رهبر بمانم تا شوم سرباز مهدی
انشاالله انشاالله
*********************
روز عاشورا – وداع
ای غریب مادر یبن حیدر قدری آهسته تر جان خواهر
شمس عاشورا حسین جان یوسف زهرا حسین جان
گرگ این صحرا زیاد و تو تک و تنها حسین جان
حسین من حسین من
******
هستی ای گلِ گلزارِ احمد غرق تجلیِ ذاتِ سرمد
ناله دارد خواهر تو خواهر غم پرور تو
ده اجازه قبلِ رفتن من ببوسم حنجر تو
حسین من حسین من
******
ای بانویی که ستم ها دیدی کاش آن حنجر را نمی بوسیدی
بر حسین چون که جفا از سوی شمر بی حیا شد
عاقبت در بین مقتل او ذبیحً بِالقفا شد
واحسینا واحسینا
****************************
روز عاشورا – قتلگاه
ای پسر مادری شهیده أَ اَنتَ اَخی ، اِی سر بریده؟
اصغرت کو اکبرت کو ساقی آب آورت کو
پیکر تو غرقه در خون پس حسین من سرت کو
ای حسین جان ای حسین جان
******
پاسخت را گویم با سوز و آه خوش آمدی خواهر در قتلگاه
ای که بر دیده تو نوری گویم اما کن صبوری
از جفای خولی دون جا گرفته در تنوری
من غریبم من غریبم
******
برادر دل پر شراره شده آسمانم بی ستاره شده
ای مرا ماه یگانه ای غم تو بی کرانه
هر کجا نام تو بُردم پاسخم شد تازیانه
ای حسین جان ای حسین جان
******
خواهرم ما مجروحِ کینه ایم وارث کوچه مدینه ایم
وارث دستان بسته دردِ پهلویی شکسته
مادری قامت خمیده نافله خوانِ نشسته
واغربتا واغربتا
*******************************
شام غریبان
آتش از خیمه ها زد زبانه در دست کوفیان تازیانه
وای از این شام غریبان آلِ عصمت دیده گریان
مادری پهلو شکسته ناله دارد ای حسین جان
واحسینا واحسینا
******
زینب و پرستاری ز بیمار سکینه و گریه بر علمدار
مادری دل بی قراره بین خیمه ناله داره
پیش گهواره می خونه نوحه یادِ شیر خواره
واحسینا واحسینا
******
به گوشِ جان ِ دختر حیدر می رسد بانگ غریب مادر
زینب آن دلخونِ خسته نافله خونِ نشسته
بِشنود از بین مقتل آهِ یک پهلو شکسته
واحسینا واحسینا