کوثرنامه

نوحه شهادت حضرت امام محمد تقی علیه السلام

**********************

Top of Form

Bottom of Form

آری جوان ترین قمر آل هاشمم
مثل حسن غریب میان محارمم
مثل حسین برده عطش طاقت مرا
مهمان نو رسیدهٔ موسای کاظمم
امشب گرفته بود
دست خدا مرا
زهرا از آسمان
می‌زد صدا مرا
خشکید آن لبی که بر آن نام حق نشست
بغض ملائک از خبر درد من شکست
حتی کنار پیکر من خواهری نبود
تا برکشد به روی تنم عاشقانه دست
در را به روی من
تا ظالمانه بست
فریاد و ناله‌ام
در سینه‌ام شکست
وقتش رسیده مرغ مهاجر سفر کند
یک بی‌قرار هادی من را خبر کند
بر دامنش مگر بگذارد سر مرا
گریان لب مرا به نمی ‌آب تر کند
جان می‌دهد غریب
فرزند مصطفی
پر می‌کشد جواد
تا مشهد الرضا

 قاسم صرافان

***********************
 تا کاظمین ، پر می زنه مرغ سینه ، کنار گنبد می شینه

روضه ی مادر میخونه

آقایی که ، تو کنج حجره نیمه جون ، به یاد زهرا بی امون

روضه ی مادر میخونه

قاتل من زهر شرر بار شد قاتل مادر در و دیوار شد

در وسط کوچه تو را می زدند کاش به جای تو مرا می زدند

مادر مادر یازهرا

***

گم شده بود ، صدات تو اون هلهله ها ، حجره ی در بسته آقا

جا داره از غم بخونه

با لبای ، تشنه زدی پر تا خدا ، زنده شده کرب و بلا

جا داره از غم بخونه

اصغر من کی به زبان آمده حرمله با تیر و کمان آمده

شیرخواره لحظه ای آروم نداره کاشکی از آسمون بارون بباره

لای لای علی اصغر

***

قاتل تو ، نداره رحمی به تنت ، رو پشت بوم بدنت

کبوترا داد می زنن

با پراشون ، سایه زدن روی تنت ، کفن شد آخر بدنت

کبوترا داد می زنن

مگر به کربلا کفن ، به غیر بوریا نبود

مگر حسین فاطمه ، عزیز مصطفی نبود

مگر کسی که کشته شد ، تنش برهنه می کنند

مگر که کهنه پیرهن ، به پیکرش روا نبود

یا حضرت ثارالله ، سیدی یا مولا

دریافت سبک

محمد حسن قمی

****************************

حریم تو قبله گاهم فقط تو هستی پناهم

نگات به من آبرو داد تا با توام سر به راهم

آه ، بخدا صاحب عرش خدایی

آه ، میوه ی قلب امامِ رضایی

آه ، بانی روضه ی کرب و بلایی

اذن عزای تو رو ٬ رضا با دست خودش داده

از بچه گی تو حرم ٬ راه ورود ما باب الجواده

******

به سمت قبله پاهاشه یه دریا خون تو چشاشه

دلش خوشه امشبی رو مهمون اشک باباشه

آه ، یکی یه کاسه ی آبی بیاره

آه ، به خدا غربتم اندازه داره

آه ، بارونِ چشمی که ابر بهاره

می سوزه بال و پرش ، وقتی که هلهله ها رو می بینه

میخونه با نَفَسش ٬ روضه ی پهلو و بازو و سینه

******

تو خونه محرم نداره دلش شده پاره پاره

روزای آخر به یادِ عمه ی محمل سواره

آه ، بخدا گردنمون زیر دِینه

آه ، وقتی که دل تو بین الحرمینه

آه ، شب شبه گفتن ذکر حسینه

تو روضه ی ارباب ٬ چشامون مدیون اشک همیشه

با ذکر یا زینب ٬ دوباره دلها محرّمی میشه

 حمید رمی

دریافت سبک

**************************

یادگار امام رئوف مدینه

گوشه ی حجرشه رو به قبله می شینه

الهی هیچ کی مثل آقام غم نبینه

میخونه تنهای تنها با چشای مثل دریا

روضه ی غربت حیدر روضه ی پهلوی زهرا

وای ، غربت از چشمش داره می باره

وای ، توی خونشم محرم نداره

یا مظلوم ، یاجواد الائمه

******

تو سکوت سیاهی یه نور غریبه

یاور هر دو عالم خودش بی حبیبه

روی لب هاش فقط ذکر اَمن یُجیبه

چقدر دل نگرونه زیرلب داره میخونه

زن من قاتل من شد امون از درد زمونه

وای ، می سوزه از کینه ی همسرش

وای ، میشنوه ناسزا بر مادرش

یا مظلوم ، یاجواد الائمه

******

روی بام یه خونه کبوتر رسیده

سایبونی شده بر تنی غصه دیده

وقت تدفین‌‌‌ ملائک همه صف کشیده

سه روزه به زیر آفتاب به زیر خورشید و مهتاب

تنِ آقا رو زمین به یاد حضرت ارباب

وای ، تشییعش میکنن فرشته ها

وای ، لایوم کیومک یا کربلا

یا مظلوم ، یاجواد الائمه

حمید رمی
دریافت سبک

************************

مث گل تشنه مونده غزل وداع رو خونده 3

زن بی حیا جونش و به روی لبش رسونده 3

تو به جای همسرم بابا بابا بابا

بیا بالای سرم بابا بابا بابا

این دم آخرم بابا بابا بابا

وای ، امون ای دل ، امون ای دل ، آقام غریبه

******

شده نفس آخر پسر امام رضامون 3

شده زائر کاظمین مادر امام رضامون3

شده تنها جوادش خدا خدا خدا

نمیرسن به دادش خدا خدا خدا

یه قطره آب میخوادش خدا خدا خدا

وای ، امون ای دل ، امون ای دل ، آقام غریبه

******

حالا روی بوم افتاده با لبای تشنه آقا 3

ولی لااقل کفن شد کسی نیاورد بوریا  3

تا که خندید حرمله حسین حسین حسین

تا میکردن هلهله حسین حسین حسین

تو حرم شد ولوله حسین حسین حسین

وای ، امون ای دل ، امون ای دل ، آقام غریبه

 دریافت سبک

سید آرمان حسینی

**********************

بارم ای سبط طاها ، افتاده در رَه ِ تو

هستم تا آخر عُمر ، سائل درگه ِ تو

من مُرید مرامت ، تو مقصود و مرادی

من مستحقّ لطف و ، تو کریم و جوادی

یا جوادَ الاَئمه

******

هر که خاک رَهَت شد ، عزیز است و مُعَظّم

گدایی از تو باشد ، سلطانی ِ دو عالَم

ای ولیعَهد ِ سُلطان ، خورشید نور ِ عصمت

کاسه ی خالیم را ، پر کُن از لطف و رحمت

یا جوادَ الاَئمه

******

کسی از درگه ِ تو ، دست ِ خالی نرفته

سائل همیشه از تو ، یک تذکره گرفته

مِس ِ این قلب ِ ما را ، از مَرحَمَت طلا کن

عرفه جمع ِ ما را ، زائر ِ کربلا کن

یا جوادَ الاَئمه

 دریافت سبک

امیر عباسی

***********************

 ارض و سما پر از ، سوز آه من شد

حجره ی در بسته ، قتلگاه من شد

بر جفای دشمنان مبتلایم        من غریبم جواد بن الرّضایم

واویلا واویلا آه و واویلا

******

از کینه شد خاموش ، ناله و فریادم

یوسف زهرا و ، غریب بغدادم

سوزانده تمامیّ حاصلم شد        اُمّ الفضل ملعونه قاتلم شد

واویلا واویلا آه و واویلا

******

تا اَلعَطَش گفتم ، در میان ِ خانه

خوشحالی نمودند ، کنیزان ِ خانه

لاله بودم ولی آخر پژمردم        همچو جدّم لب تشنه جان سپردم

واویلا واویلا آه و واویلا

******

مانده همچون او که ، بوده خونین بدن

پیکر من سه روز ، بی غسل و بی کفن

ذکر دلم شده با چشم گریان      یا ذبیحاً مِنَ  القفا حسین جان

واویلا واویلا آه و واویلا

دریافت سبک

امیر عباسی

**************************

 مسموم زهر ظلم و جفایم       غریب بغداد ، ابن الرضایم

آه ، سوزد این دلم ، که همسر من ، شده قاتلم

آه ، آه و واویلا

******

در کنج حجره جان می سپارم      جز درد ومحنت یاری ندارم

آه ، چشمم گریان است ، دلم سوزان است ، کامم عطشان است

آه ، آه و واویلا

******

از ظلم و بیداد دخت مأمون      در این غریبی دلم شده خون

آه ، ناله ها زدم ، در بین حُجره ، دست و پا زدم

آه ، آه و واویلا

******

از تشنگی در شور و نوایم         وارث به داغ کرببلایم

آه ، غربت دلبر ، گلهای پرپر ، عطش ِ اصغر

آه ، مظلوم حسین جان

******

من گرچه دلخون گرچه غریبم        گریه کن ِ آن شَیب الخضیبم

آه ، آن دور از وطن ، صد پاره بدن ، بی غُسل و کفن

آه ، مظلوم حسین جان

دریافت سبک

امیر عباسی

***************************

جان ِ هر دو عالم فدای روی تو

تو جوادی و من سائل کوی تو

قبله ی دلهای عاشقان سوی تو

هر گلشن خوش بو از شمیم و بوی تو

جواد الائمه عزیز ِ فاطمه

******

ای آیات ِ کوثر ، ای نور و ای فُرقان

عادت تو جود و کرم است و احسان

ای نور دو چشم ِ خورشید ِ خراسان

ای دین و ای ایمان ، ای جان و ای جانان

جواد الائمه عزیز ِ فاطمه

******

دل ِ ارض و سما می سوزد برایت

تا به اوج فلک رسیده نوایت

زهرای مرضیه گریان ِ عزایت

جگرت پاره شد ، بمیرم برایت

جواد الائمه عزیز ِ فاطمه

******

در اوج غریبی ناله ها زدی تو

ناله در حریم کبریا زدی تو

کنیزان کف زنان ، ولی بین حُجره

ز شرار ِ آن زهر ، دست و پا زدی تو

جواد الائمه عزیز ِ فاطمه

******

ای یادت رونق ِ هر بزم و انجمن

فدای ماتمت هستی و جان ِ من

تنت مانده سه روز روی بام ِ خانه

زنده شد روضه ی شهید بی کفن

جواد الائمه عزیز ِ فاطمه

امیر عباسی  

دریافت سبک

 ************************

دریافت سبک        

ای فلک به تو متکی                  ایها الامام الزکی

 

ای امام هر متقی                 ایها الامام التقی

 

جود و لطف تو بی کران              فرش راه تو آسمان

کاظمین زیبای تو                    آرزوی سینه زنان

ای عزیز قلب رضا                دست ما و دامانِ تو

سائل حریم توایم                  چشم ما و احسان تو

 

ای ولای تو تا ابد                     رکن دین و ایمان ما

آستان قدیمی تو                       قبله دل و جان ما

ای جواد سائل نواز                   کی شود ز لطفِ شما

ما پیاده عازم شویم                  کاظمین سوی کربلا

**************************

دریافت سبک        

زمین و زمان با دلی سوزان بی قرار ِ ابنُ الرّضا شد

دل ِ محزونم دوباره باز،غصه دار ِ ابنُ الرّضا شد

بگیریم با چشم گریون،به سمتش دست توسّل

همون مولای جوونی،که پرپر شد مثل یک گُل

سینه ِ زن ِ این/بزم عزاییم

همناله های/امام رضاییم

آه و واویلا...

توی جنّت مادر ش زهرا با دلی محزون ناله ها زد

که دیده در حُجره فرزندش با لب ِ تشنه دست و پا زد

بمیرم،اون زهر ِ کاری به قلب او زد شراره

به جز جون دادن تو حُجره،دیگه هیچ راهی نداره

با یک دل خون/با قلب ِ خسته

میره پیش ِ یک/پهلو شکسته

آه و واویلا...

دل سوزان و لب ِ عطشان،سوز و آه و شور و نوایی

میشه جاری اشک عاشق از نوحه های کرببلایی

یکی اینجا بین حجره،شده لب ِ تشنه فدایی

یکی روی خاک گودال،به عزم پاک و خدایی

سرش جدا شد/با کام عطشان

زینب صدا زد/مظلوم حسین جان

مظلوم حسین جان...

************************

دریافت سبک        

 

ارض و سما پر از،سوز آه من شد

حجره ی در بسته قتلگاه من شده

بر جفای دشمنان مبتلایم/من غریبم جواد بن ُ الرّضایم

واویلا واویلا آه و واویلا...

 

از کینه شد خاموش ناله و فریادم

یوسف زهرا و غریب بغدادم

سوزانده تمامیّ حاصلم شد/اُمّ الفضل ملعونه قاتلم شد

واویلا واویلا آه و واویلا...

 

تا اَلعَطَش گفتم در میان ِ خانه

خوشحالی نمودند کنیزان ِ خانه

لاله بودم ولی آخر پژمردم/همچو جدّم لب تشنه جان سپردم

واویلا واویلا آه و واویلا...

 

مانده همچون او که بوده خونین بدن

پیکر من سه روز بی غسل و بی کفن

ذکر دلم شده با چشم گریان/یا ذبیحاً مِنَ  القفا حسین جان

واویلا واویلا آه و واویلا...
 *****************************

دریافت سبک        

جواد الائمّه      شده کشته ز کینه         دوباره شد عزادار شهیده ی مدینه

به دل سوزِ شرر دید رضا داغ پسر دید

واویلا...

گلِ امامِ هشتم      به احوال پریشان      شهید راه اسلام      شده با لبِ عطشان

به بزم سوگ لاله          زند فاطمه (س)ناله

از آن زهر کاری چه ناله ها زدی تو               به حُجره بمیرم که دست و پا زدی تو

شود جان به فدایت     فدایِ ناله هایت

غَمَت گشته جاری کرانه تا کرانه             تنت بی کفن ماند به رویِ بام خانه

شده زنده برامان غمِ شاهِ شهیدان

به قتلگه فتاد و ، سری به تن ندارد              زند فاطمه(س) ناله، حسین کفن ندارد

دگر جان شده بر لب امان از دل زینب
************************
دریافت سبک        

عبدِ حریم تو ای مولای عالمینیم          از همین هیئت آقا زائر کاظمینیم

این الرضا یا مولا...

ما از ازل آقا جان ، دل بر ولایت داریم                    چون سائلان نشسته ، دمِ باب المرادیم

یا جوادُ الائمّه ، فدای سوزِ آهت                          یک حجره ی در بسته ، گردیده قتلگاهت

عیان شد در غریبی دردِ نهانت آقا                             زهرِ جفا زد آتش ، بر جسم و جانت آقا

همدم اشک و آه و سوزِ شرر شدی تو                        مثلِ بابا در غربت ، پاره جگر شدی تو

از ظلم و بی وفایی ، پرپر چو لاله بودی                        کنیزان غرقِ شادی تو غرقِ ناله بودی

امّ الفضلِ ملعونه ، بر تو ستم روا کرد                             دلِ محبّینت را با یادت غَمسَرا کرد

با لبِ تشنه آقا چون جانِ تو فدا شد                       زنده دوباره داغِ شهید کربلا شد 

آن شهیدی که گردید ، چون گل به مقتل پرپر                با ناله ی جانسوزِ حسین غریبِ مادر

آن شهیدی که سرش از پیکرش جدا شد                  راسِ مقدّسِ او هلال نیزه ها شد
**********************
دریافت سبک        

شرر غم تو آقا زده آتیش به دلِ من

مهر پاکِت یبن زهرا(س) همه ی آب و گِلِ من

به خدا همتا نداره جود و هم عنایت تو

تو جوادی و من هستم سائل کرامتِ تو

جوون امام رضایی                        همه ی هستی مایی

با دعای تو آقا جون                          دل میشه کرببلایی

مولانا جواد الائمه ...

برای قبر و قیامت برا اونجا که اسیرم

کاظمین باید بیام و توشه ی سفر بگیرم

ایشالا معلوم بشه ، ای ، دلبر دیرینه ی من

ذکر یا جواد شده حَک ، روی قلب و سینه ی من

ای که در وادیِ رحمت                 همه جودی و سخایی

یه نیگا کن از عنایت                      به گدای بی نوایی

جوونِ امام رضایی ...

مولانا جواد الائمه ...

کبوتر های دلِ من ، می پَرن به وادیِ غم

می خوره به شامه عطری ، آروم آروم از محرّم

بوی روضه های گودال عطر نوحه های دلبر

سیبِ سرخ کربلایی ناله ی غریب مادر

جواد الائمّه آقا پیشِ جَدِّت ما رو یاد کن

برای نوکری آقا روزیِ ما رو زیاد کن

جوون امام رضایی...
**************************

دریافت سبک        

اگر چه اسیرم به غفلت    رسد لطف مولا به دادم

ز جان شکر حق را بگویم     که در بند عشق جوادم

شدم مرثیه خوان دلبر      به سوز و به آه و به زاری

به یاد امام غریبم         شده اشکم از دیده جاری

به قلبم فتاده     شرار عزایت

جوادُ الائمه       بمیرم برایت

واویلا واغربتا...

بگویم ز مظلومیِ تو      به غربت زدی ناله ها ، آه

چه گویم چه گویم چه گویم        به حجره زدی دست و پا ، آه

عیون جمیع ملائک               برای شما گریه کرده

به عرش برین فاطمه (س) در        عزای شما گریه کرده

 

کنیزان به شادی          و آن هلهله ها

شده خون به قلبِ          پریشان زهرا (س)

واویلا واغربتا...

تنت بر روی بام خانه        و بر روی آن سایه افتاده

در این روضه خوانی جانم            کنم از غم کربلا یاد

بگویم ز داغ امامی           که در قتلگه لاله تن بود

و در تابش نور خورشید         تن بی سرش بی کفن بود

شده جان عالم       ازین غصه بر لب

سلام خداوند      به سالار زینب

یا حسین یابن الزهرا (س)

*****************************

السلام ای کعبه ی جود و سخا          السلام ای مظهر لُطف و وفا

السلام ای نور بزم معرفت              ای وُجودت بهر عالم موهبت

ای فضیلت های ذاتت بی عدد           یا جواد بن ُ الرّضا مولا مدد

در گلستان لاله ی خشبو تویی           نور چشم ضامن ِ آهو تویی

ای نهم شمس سماوات ِ ولا              ای دو عالَم بر ولایت مبتلا

چشم ما و جود بی پایان تو              سیدی درد من ودرمان تو

جود تو جود خدا را مظهر است       چشم زهرا در عزای تو تر است

غربت بابای تو آمد به یاد               کنج حجره جان سپردی یا جواد

سوخت چون اسپند در آتش دلت        عاقبت شد همسر تو قاتلت

کنج حجره ای رضا را نور عین       تشنه لب جان داده ای مثل حسین

روی بام خانه ِای مولای من           پیکر تو  مانده بی غُسل و کفن

بر تن ِ تو اِی امام ِ انس و جان        سایه افکندند با پر طائران

من بمیرم جدّ تو در کربلا              پیکش مانده به صحرای بلا

روی خاک از ظلم ِ آن قوم ِ عَنود     سایبانی بهر آن پیکر نبود

کوفیان و جنگ با دین وای من       نعل اسب و جسم خونین وای من

*************************** 

دریافت سبک        

جواد الائمه ادرکنی...

شاه مُلک ِ قضا ادرکنی          نور چشم رضا ادرکنی

غرق مِحنت دلت شد آقا         همسرت قاتلت شد آقا

رفته تا سما سوز آهت           خانه ات شده قتلگاهت

یوسف ِ غریب بغدادی          اَلعَطَش گفتی و جان دادی

از تو اِی کرم بر تو بنده        روضه ی کربلا شد زنده

مانده اِی نور حقّ الیقین         پیکرت سه روزی بر زمین

ولی دیگر ز ظلم اعدا           تنت بی سر نشد یا مولا

واویلا واویلا واویلا...

بسوزد دل ارض و سما         به یاد غربت کربلا

حسین فاطمه لب تشنه           شد قتیل شمشیر و دشنه

دشمن و جسارت واویلا        زینب و اسارت واویلا

************************

دریافت سبک        

شد خزان در جوانی بهارم      همدمی غیر از اشکم ندارم

ظلمِ کافر آتشم زد     زهر همسر آتشم زد

لیکن از اینها فزونتر     داغ مادر آتشم زد

من غریبم...
*آتش غم زد از دل شراره        مثل بابا جگرم شد پاره

در غریبی ناله دارم             سر به خاکِ غم گذارم

دارم این دَم بین حجره      تشنه لب جان می سپارم

من غریبم...

*همچون لاله پژ مردن چه سخت است

تشنه لب جان سپردن چه سخت است

آه از اندوه و غوغا            قتلگاه و خیل اَعداء

شد لبش چون چوب خشکی

از عطش فرزند زهرا(س)

من غریبم...
*****************************
دریافت سبک        

زَنَد گلِ امام رضا        میان حجره دست و پا

شده زمین کاظمین     ز داغ او چو کربلا

حجّت خدا جواد    یوسف رضا جواد    کشته ی جفا جواد

جانِ ما فدایِ تو...

*سرشک غم شده روان                 بهار تو شده خزان

تویی همان که چون حسین     به کام تشنه داده جان

عاقبت شدی فدا      از جفای اَشقیاء     ای گل امام رضا

جان ما فدای تو...

* زِ روضه های کربلا                         غمِ تو را نشانه بود

تنت غریب و بی کفن                     به رویِ بام خانه بود

مقتدای عالمین     ای شهید کاظمین    جلوه ی غمِ حسین

جان ما فدای تو...

*زدن به جسمِ جدِّ تو                 به قتلگه چه ساده بود

تن شهیدِ کربلا                        به موج خون فتاده بود

زندگیِ من حسین     پاره پاره تن حسین    شاه بی کفن حسین...

می کشی مرا حسین...
***************************** 

دریافت سبک        

در عزایت ای گل خیر النساء(س)            حضرت سلطان شده صاحب عزا

حبّ تو آغشته با آب و گِلم                       نام زیبای تقی ذکر دلم

گشته جاری اشک غم از دیده ها                در عزایت یا جواد ابنُ الرّضا

عشق رویت در سرشت عاشقان               کاظمین تو بهشت عاشقان

نذر وادیِ غمت جان و تنم                  سائلِ بابُ المرادِ تو منم

حجت اللّهی و رکنِ عدل و داد              یا جواد و یاد جواد و یا جواد

ای فدای روضه ی جانسوز تو               آهِ جانسوز شرر افروز تو

در میان حجره ای در بسته ای               تشنه و بی جان و دل شکسته ای

زهر کینه شعله بر جانت زده                 عالم از سوز دلت آتشکده

ای به قربانِ تو و سوزِ دلت             همدمت گردیده آقا قاتلت

ای به قربان طنینِ یا ربت              فاطمه (س)یا فاطمه(س)ذکر لبت

روضه ات سوزی به سینه می دهد                اَشهدت بوی مدینه می دهد

نور هر قلبی ز خورشید ولاست              کاظمینت بهر ما چون کربلاست 

شد عطش غالب به جسم و جان تو              یا حسین،ذکرِ لبِ عطشان تو

حجره ات گردیده وادیِ بلا                   زنده داغ شهید کربلا 

او که لب تشنه به گودالِ شرف                داده جان بهر رسیدن بر هدف

او که غرق نیزه و شمشیر بود                نعره های قاتلش،تکبیر بود

او که پیش چشم زینب،خواهرش               جلوه گر شد بر سرِ نیزه ، سرش
*************************
دریافت سبک        

عزای جواد الائمّه رسیده                        ناله دارد مادری قامت خمیده

واویلا واویلا...

در دلها گشته به پا شور قیامت             یا حجّت بن الحسن سرت سلامت

واویلا واویلا...

زهرِ کینه زد آتش بر جسم و جانش                آزرده شد از جفا روح و روانش

واویلا واویلا...

ام الفضلِ ملعونه همراهِ اَعداء                  کف می زد با ناله ی جانسوز مولا

واویلا واویلا... 

سر بر خاکِ حجره ی غربت گذارد           با ناله ی یا حسین جان می سپارد

واویلا واویلا...

عطش شده غالب بر سبط پیمبر        گویا اشکش شد جاری در غم اصغر(ع)

واویلا واویلا...

شش ماهه ای که از رویِ دستِ بابا         با تیرِ سه شعبه شد زائرِ زهرا(س)

********************** 

دریافت سبک       

  ما همه عبدِ تو یا جوادیم

                  نشسته پشتِ باب المرادیم

   سائلیِ درِ  تو به خدا عزّته

                   بهشت ما نوکرا روضه و هیئته

                                                                         بی تو بودن برا ما بد تر از ذلّته

ذکر تو بر لب زمزمه               دلبر و دلدار همه            اَدرکنا یبن فاطمه(س)

یا مولا یا اِبن الرّضا...

                      شد آقا از غم بر پا

                                      بین حجره محشر کبری

                شده همه دو سرا       شیون زمزمه

                                  به یاد تو شد خراب        حال و روز همه

  برای تو گریه کرد مادرت فاطمه

شنیدم ای شمسِ هُدا         امّ الفضل از ظلم و جفا                 میخندید بر اشک شما

واویلا یا اِبن الرضا...

وای از دردِ بدونِ حَدِّت                زنده شد باز روضه ی جَدِّت

  ای که زدی دست و پا بین حجره آقا

                    بیا کنیم گریه بر سبطِ خیر النسا(س)

                                                   که غرق خون بود تنش بی کفن به صحرا

گودال و تیغ و نیزه ها            زینب و اشک بچّه ها             آتیش و دود و خیمه ها

ثارا.. مولا یا حسین...
****************************** 

دریافت سبک       

*جوون امام رضایی              معدن جود و سخایی

غریبِ  وادی عشق و        همه ی هستیِ مایی

با دعای تو ایشالّا  ای گل باغ حسینی       بشم آخرِش منم از سائلایِ کاظمینی

نشستم دمِ باب المراد      مددی یا امامِ جواد

مولانا جواد الائمّه...

*تو دلم شده نمایان جَلَواتِ ماتم تو                    آتیشِ جون و دلِ من سوزِ روضه ی غمِ تو

شنیدم با لبِ عطشان جون دادی میون حُجره           قاتِلِت مشغول شادی تو بودی درونِ حجره

کبود از زهرِ سیمای تو                        یا زهرا(س)ذکر لبهای تو

مولانا جوادالائمّه...

اون شهیدی که لَباش شد         مِثِله چوبِ خشک به صحرا

اَمون از قحطیِ آب و                  اَمون از ناله ی زهرا(س)

پسرم رو در خون کشیدن              با لبِ تشنه سر بُریدن

ثارالله...ثارالله...ثارالله

****************