نوحه شهادت امام علی علیه السلام-۱۶
نوحه شهادت امام علی علیه السلام-۱۶
*******************
صدا زدی عباسم، بیا برام کاری کن
...
تو کربلا جای من، حسینمو یاری کن ...
چه شب قدر دلگیری
...
داری تو از پیشم میری..
امون از این دل زینب
به علیٍ یا الله شب قدر ذکر من
یه کفن مونده تنها به حسینه فکر من
پدر بچه های کوفه خداحافظ
غریب کوچه های کوفه خداحافظ
چرا گل یاس تو، میون کوچه پژمرد ...
با دست بسته دیدی که مادرم سیلی خورد
...
یه گل یاس که بی برگ شد
مادرمون جوون مرگ شد
امون از دل زینب
در شکسته محکم، به پهلوی مادر خورد
...
قلاف شمشیر ای وای به بازوی مادر خورد
پدر بچه های کوفهخداحافظ
غریب بچه های کوچه های کوفهخداحافظ
نرو ببین که زینب چه پناهه بابا
قرارمون عاشورا تو قتلگاه بابا ...
آتش و غارت و سرها
حرم و یک زن تنها
امون از این دل زینب ....
به حسین یا الله، دل من خون خونه
تنی که میشه بی سر، زیر مرکب می مونه
پدر بچه های کوفهخداحافظ
غریب بچه های کوچه های کوفهخداحافظ3
*******************
بِکَ یاالله ... بِرسول الله
به سر شکستۀ علی ولی الله۳
نیمۀ شب اومدم تا، برسونی به مرادم
تو سرازیریِ قبرم، برسه علی به دادم۲
جنازمُ میبرن وادیُ السلامِ علی
علی امام من استُ منم غلام علی
بِکَ یاالله ... بامین الله ...
به کمبودیِ رخ اِنسیه الحُورا
همه آرزوم همینه، تو شلوغی هایِ محشر
که کسی فکر کسی نیست، من باشم کنار مادر
تمومِ احترام من به احترامِ علی
علی امام من استُ منم غلام علی ...
جنازمُ میبرن وادیُ السلامِ علی
علی امام من استُ منم غلام علی ...
هزار جان گرامی فدای نام علی
بِکَ یاالله ... به حسن مولا
به سر بریدۀ امامِ عاشورا
سال دیگه شب احیا عبد خوبِ خدا باشیم
پا رکاب اباصالح هممون کربلا باشیم
...
با لبِ تشنه کشتنش به جرمِ نام علی
علی امامِ من استُ منم غلام علی
*******************
آی مردم ... آی مردم
...
از دستتون پیر شد علی
از زندگی سیر شد علی
آخر زمین گیر شد علی ...
تو بستر و چشم براهِ زهرا
همش میگه فاطمه کجایی؟
همش میگه فاطمه بیا که
میخواد سحر شه شبِ جدایی
برای دلداری زینب
میگه این دستِ سرنوشته
باید آروم بگیری بایا
دیگه از من سنی گذشته
آی مردم ... آی مردم ...
از دستتون پیر شد علی
از زندگی سیر شد علی
آخر زمین گیر شد علی ...
از همه جا میرسن یتیما
تو دستشون کاسه هایِ شیرِ
هر چی فرشته تو آسمونه
تو خونۀ حضرت امیرِ
یتیمایِ نونُ رُطبها
تویِ کوچه بی تاب و خسته
مرد بیدار نیمه شبها
تویِ بستر چشماشُ رو بسته
آی مردم ... آی مردم ...
میونِ این شهرِ شما
شکسته شد شیرِ خدا
ای روزگارِ بی وفا
آی مردم ... آی مردم ...
از دستتون پیر شد علی
از زندگی سیر شد علی
آخر زمین گیر شد علی ...
میرم از این شهرِ بی وفایی
ای اهلِ عالم خدا نگهدار
تمومِ اشکاتُ زینبِ من
برایِ کربُبَلا نگه دار
اشکایِ تو امون نمیده
تا بخونم شهادَتِینُ ...
باید که تو طاقت بیاری
تا ببینی روزِ حسینُ ...
زینب جان ... زینب جان
...
ببین پریشونِ حسین
بمون پایِ خونِ حسین
جونِ تووُ جونِ حسین
*******************
فرقت شکسته،سر غرق خونِه
زینب برا تو سورۀ کوثر میخونه
بابا علی پیشم بمون
بدونِ تو سختِ برام
میبینی حال زینبُ
که کاسه خونِ چشام
دنیا رو میخوام چکار
میلرزه دستایِ من
داره میمیره حسین
خواهشُ ببین تو چشایِ حسن
بمون، نرو بابایی ...
باز بی قراری، باز گریه زاری
معلومه که میخوای بری تنهام بزاری
حال و روز دردِ دلت
سی سالِ بهتر نشده
کسی حریفِ غصۀ
کوچه و مادر نشده
خیلی وقتِ صبرِ تو
طعمِ دوری میچشه
موندم که بار دردتُ
شونۀ زمین چه جوری میکشه
بمون، نرو بابایی ...
میگن یه روزی، بینِ بیابون
آبُ میبندن دشمنا آخر رو مهمون
با لبِ تشنه کربلا
سرِ حسین رو نیزه ها
زینبُ تا کوفه زدن
جلویِ چشم بچه ها
ای وای از آزارِ شام
ای وای از بازارِ شام
کوچه گردی سختشه
غم میریزه از در و دیوار شام
حسین، غریب مادر ....
خواهر پریشون، دختر پریشون
مهمونیِ گودال اومد مادر پریشون
ای یارِ زینب، سالارِ زینب
بازم فلک دارهِ سرِ آزار زینب ....
زینَتِ دوشِ نبی رویِ زمین جایِ تو نیست
خارُ و خاشاکِ زمین منزلُ ماوایِ تو نیست
*******************
سرِ حسن رویِ دیواره
چِشِ حسین ابر غم داره
حال دل زینبش زاره واویلا 3
آروم آروم، میسوزه، همۀ حاصل زینب
تا میبنده چشماشُ میلرزهِ دل زینب
وقت پر کشیدن حیدر شده واویلا ....
وقتِ دل بریدن دختر شده واویلا ....
پشتِ خونۀ علی غوغا شده، واویلا
...
فرقش مثلِ پهلویِ زهرا شده، واویلا
بعدِ علی کوفه دلگیره
یتیمش از غصه میمیره
با همشون کاسه شیرِ، واویلا
بین خونه، غریبونه، صحبت از غربت یاسِ
دست مولا، دستِ ارباب، بین دستایِ عباسِ
سرِ حسن رویِ دیواره
چِشِ حسین ابر غم داره
حال دل زینبش زاره واویلا
وقت پر کشیدن حیدر شده واویلا ....
وقتِ دل بریدن دختر شده واویلا ....
امشب با وصیَتایِ مرتضی، واویلا ...
خونه، شده مثل دشت کربلا، واویلا ...
میشه یه روز زینب نالان
به روی نی با لب عطشان
سر حسین قاری قرآن واویلا
جا میگیره تازیونه رو تنِ زینبِ خسته
میشکنه با چوبِ محمل سرشُ مرغ پربسته
سرِ حسن رویِ دیواره
چِشِ حسین ابر غم داره
حال دل زینبش زاره واویلا
************************
راحت شدم، بعد سی سال کوه غم
راحت شدم، از غمای تو دلم
راحت شدم، به خدا دیگه قسم
راحت شدم
راحت شدم، دیگه از تنهاییام
راحت شدم، به خدا از غصه‌هام
راحت شدم، از نگاه بی‌سلام
راحت شدم
هنوز صدای، گریۀ فاطمه‌م تو گوشمه
هنوز میون ِ، سینۀ مجتبی پر از غمه
هنوز روزای، خوشی فاطمه‌م رو یادمه
خدانگهدار، انیس غصه‌هایِ من حسن
خدانگهدار، نورِ چشایِ من حسین من
خدا نگهدار، زینبِ قد کمون پر مهن
خدانگهدار، اَنیسِ غصه‌هایِ من حسن
...
تنهام نذار، مرهم دردم بودی
تنهام نذار، سایۀ سرم بودی
تنهام نذار، همه باورم بودی
تنهام نذار
من موندمُ، این دلی که شده خون
میری بابا، کنار مادرمون
خیلی بهش، سلامم رو برسون
دلتنگشم
نرفته یادم، با گریه گفت تنم درد میکنه
تا سرفه می‌کرد، می‌گفت که بدنم درد میکنه
با گریه می‌گفت، که داره دهنم درد میکنه
خدانگهدار، داری میری بدون زینبت
خدانگهدار، تو میری و میمونه زینبت
خدانگهدار، برو که قد کمونه زینبت
خدانگهدار، برو که قد کمونه زینبت ....
گریه نکن، من خودم دلم غمه
گریه نکن، داداش عباس پیشمه
گریه نکن، بابا جونم این همه
گریه نکن
گریه نکن، باشه گودال نمیرم
گریه نکن، اونجا از حال نمیرم
گریه نکن، پِیِ خلخال نمیرم
گریه نکن
باشه نمیرم، ولی حسینمو چی‌کار کنم
چی‌کار با داغ و، جسارتای نیزه دار کنم
خدانگهدار، قرار بعدی‌مون تو کربلا
خدانگهدار، کنار قتلگاه پیشم بیا
خدانگهدار، تا روزی که میای پا نیزه‌ها
خدانگهدار، بابا تو کربلا پیشم بیا
*******************