کوثرنامه

اشعار ولادت حضرت امام جواد علیه السلام ۱۹

×××××××××××××××××××

ستاره سحری مژده سحر میداد

فروغ صبح ز پایان شب خبر میداد

زصحن سینه ما دست عاطفت از شوق

کبوتر دل ما را به عرش پر میداد

فضای شهر مدینه معطر از گل بود

شبی که گلبن باغ ولا ثمر میداد

مگر نسیم زباغ بهشت آمده بود

که بوی ناب گل و سبزه های تر میداد

سحاب رحمت حق بر مدینه سایه فکند

خدا به حجت خود کوثر دگر میداد

فلک به یمن قدومش ستاره باران بود

خدا به نخل شفاعت دوباره برمیداد

ز دیده گان پدر اشک شوق جاری بود

شبی که بوسه به رخساره پسر میداد

برای خلق گنهکار در شب میلاد

خدا به شمس سپهر ولا قمر میداد

نهم سپهر ولایت جواد(ع) اهل البیت (ع)

کریم بود و به هر بینوا گهر میداد

هنوز کعبه شهادت دهد بدان محفل

هر آنکه مسئله پرسید از او .  نظر میداد

دلم گرفته چه می شد اگر خدا یکشب

چنان نسیم بکویش مرا گذر میداد

چه عقده ها که( وفائی) ز دل نمی شد باز

بما اگر که خدا برگه سفر میداد

×××××××××××××××××××××××××

اى جهان ریزه خور خوان عطاى تو جواد  ع

اى ز جود تو کرم گشته گداى تو جواد  ع

من چه گویم به مدیحت که به قرآن کریم

گفته در آیه ‏ى تطهیر خداى تو جواد  ع

عاشر ماه رجب داد خدایت به رضا   ع

که تو راضى به حقى حق به رضاى تو جواد  ع

گل لبخند به لبهاى پیمبر  ص رویید

تا شنیدى خبر نشو و نماى تو جواد  ع

گشت از یمن قدوم تو دل فاطمه  س  شاد

که على    ع گفته جهانى به فداى تو جواد  ع

محو از صحنه تاریخ شود واژه فقر

هر کجا خیمه زند جود وسخاى تو جواد  ع

حاتم ار لطف تو بیند نکند دعوى جود

اى بنازم به تو و قدر و بهاى تو جواد   ع

عالمى گشت مصفا ز صفاى قدمت

اى صفا بخش دل خلق صفاى تو جواد   ع

××××××××××××××××××××××

کوبم در سراى جوادالائمه را

تا بشنوم صداى جوادالائمه را

سربر نگیرم ازدر دولتسراى او

بس دیده ام سخاى جوادالائمه را

دلداده ام به زاده آزاده رضا

دارم به سر هواى جوادالائمه را

تا زنده ام به دولت حب على و آل

دارم به لب ثناى جوادالائمه را

حاشا اگر به قیمت هستى دهم زکف

سرمایه ولاى جواد الائمه را

نشناخت آنکسى که مقام ولایتش

نشناخته خداى جوادالائمه را

ماه رجب که کرده مصفا جهان حسن

دارد بخود صفاى جوادالائمه را

گاه طلوع صبح دهم زین مه آفتاب

بوسیده خاک پاى جوادالائمه را

روزیکه نیست غیر عمل دستگیر خلق

دل بسته ام عطاى جوادالائمه را

دارم (امید) اینکه ز اخلاص بندگى

حاصل کنم رضاى جوادالائمه را

×××××××××××××××××××××××

در بغل امشب یکى قرص قمر دارد رضا

بر زبان شکر خداى دادگر دارد رضا

بارگاه زاده موسى چراغان مى شود

در حریمش جشن میلاد پسر دارد رضا

اِقتران مهر و مه گردیده امشب، یا مگر

نور چشمانش محــمد را به بر دارد رضا

بر امام هشتمین حق کرده فرزندى عطا

زین پسر پیغام تبریک از پدر دارد رضا

آمد آن یکتا دُر عصمت که بر میلاد او

تهنیت از حضرت خیرالبشر دارد رضا

بر عقیمى آن که بر فرزند موسى طعنه زد

گو بیا امشب ببین نور بصر دارد رضا

در کنار مهد او بنشسته بیدار و به لب

ذکر خواب از بهر طفلش تا سحر دارد رضا

ذکر خواب از بهر او مى گوید و گریان بود

من نمى دانم چرا چشمان تر دارد رضا

گاهى از این موهبت شاد است و گاهى دل غمین

چون که از پایان کار او خبر دارد رضا

«خسرو» از مداحى او مى کند بس افتخار

گر بدین منصب مدامش مفتخر دارد رضا

×××××××××××××××××××××××××××

ولى خدا یا جواد الائمه

محیط سخا، یا جوادالائمه

چه گویم به وصفت که فرموده آن را

به قرآن خدا، یا جوادالائمه

به کشتى ایمان در امواج طوفان

تویى ناخدا، یا جوادالائمه

چه در هفت گردون، چه در هشت جنت

تویى مقتدا، یا جوادالائمه

سماواتیان راست مدح تو، بر لب

به صبح و مساء، یا جوادالائمه

بود نقش خاک ره کاظمینت

رخ اولیاء، یا جواد الائمه

ز شاهیست عارم که در آستانت

گدایم گدا، یا جوادالائمه

بود بى ولاى تو طاعات عالم

سراسر هبا، یا جواد الائمه

اگر بود واقف زعلمى که داده

تو را کبریا، یا جوادالائمه

نه بگشودى اندر برت پور اکثم

لب خویش را، یا جوادالائمه

گرم سر جدا گردد از تن، نگردد

دل از تو جدا، یا جوادالائمه

به غیر از خدا هر که گوید ثنایت

بود نارسا یا جوادالائمه

خدا داد پاسخ به هر بینوا کو

تو را زد صدا، یا جوادالائمه

به بازار محشر ولاى تو آدم

به روز جزا، یا جوادالائمه

ثناى تو گویم عصا از تو جویم

به هر دو سرا، یا جوادالائمه

رهایى به مهر تو خواهم که گشتم

اسیر هوا، یا جواد الائمه

خوش آن ملتجى را که در آستانت

کند التجاء، یا جوادالائمه

جوادى ، جوادى ، گدایم، گدایم

عطا کن ، عطا یا جوادالائمه

بخوان جانب کاظمینم و ز آنجا

ببر کربلا، یا جوادالائمه

بمانم ، بمیرم سپس زنده گردم

به مهر شما، یا جوادالائمه

به جان پیمبر به زهراى اطهر

به بابت رضا یا جوادالائمه

مرا تا ابد از صف دوستانت

مگردان جدا، یا جوادالائمه

تهى دستم و هستیم هست، تنها

گناه و رجا، یا جوادالائمه

قدم گشته خم ، پا فرو مانده در گِل

ز بار خطا، یا جوادالائمه

×××××××××××××××××××××××

غلامرضاسازگار

مژده ای یاران نگار آمد نگار آمد نگار
بر تن هستی قرار آمد قرار آمد قرار
غنچه ی زهرا به بار آمد به بار آمد به بار
عالم از یک گل بهار آمد بهار آمد بهار آمد بهار
جان به شوق او نثار آمد نثار آمد نثار
لیل رفت اینک نهار آمد نهار آمد نهار
دامن ریحانه ات گردیده گلشن یا رضا
خانه ی تو، قلب تو، چشم تو، روشن یا رضا
×××××
ای رضائیون رخ ابن الرضا را بنگرید
رکن ایمان، حصن دین، کهف تُقی را بنگرید
چارده مرآت حسن کبریا را بنگرید
هیبت و قدر و جلال مرتضی را بنگرید
بر سر دست رضا حُسن خدا را بنگرید
طلعت قرآن جمال مصطفی را بنگرید
قبله ی اهل ولا باب المراد است این پسر
جود با لبخند می گوید جواد است این پسر
×××××
ای عروس فاطمه خیرالانام آورده ای
عاشر ماه رجب ماه تمام آورده ای
عرشیان را آفتابی مستدام آورده ای
فرشیان را رهبری گردون مقام آورده ای
نوریان را در همه عالم امام آورده ای
ناریان را آیت برداً سلام آورده ای
جان جان عالم است این بر سر دوشش بگیر
ای عروس موسی جعفر در آغوشش بگیر
×××××
آسمان گوید که این خورشید تابان من است
عرش می بالد که این ماه فروزان من است
عدل می نازد که این مولود، میزان من است
وحی می خندد که این پاکیزه تن، جان من است
مادرش ریحانه می گوید که ریحان من است
در بغل او را رضا گیرد که قرآن من است
بشنوید از حضرت جبریل با صوت جلی
کوثر دوم مبارک باد بر آل علی
×××××
ای وجود جود از جود وجودت یا جواد
دوستان و دشمنان مرهون جودت یا جواد
حضرت معبود مشتاق سجودت یا جواد
لوح دل آئینه ی غیب و شهودت یا جواد
مدح تو گفته خداوند ودودت یا جواد
ای ز وهم خلق، بالاتر حدودت یا جواد
تا ابد ظرف وجود از جود و احسان تو پُر
هم تو دُرّ هشت دریایی و هم بحر سه دُر
×××××
نوح دل یوسف لقا موسی کلام عیسی دمی
بحر ایمان را گهر دُرهای رحمت را یمی
هم کتاب ا... ناطق هم خطاب محکمی
در محیط علم سکّاندار کلّ عالمی
در سنین خرد سالی پیر پور اکثمی
از تمام انبیا غیر از محــمد اعلمی
در جواب یک سئوال آری هزاران مسئله
افکنی بر گردن صد پور اکثم سلسله
×××××
آبرو بخشان عالم آبرومند توأند
در سنین کودکی افلاک پابند توأند
جود و احسان، علم و تقوا چار فرزند توأند
صد چو لقمان مستمند حکمت و پند توأند
باد و بارن، ابر و دریا بی قرارت می شود
در شکار ماهیی مأمون شکارت می شود
×××××
ای بلندای زمان مرهون عمر کوتهت
اختران پروانه ی روی نکوتر از مهت
تن، نه بلکه جان ارباب کرم خاک رهت
عرش و فرش و آسمانها و زمین دانشگهت
علم ما کان و یکون سطری به قلب آگهت
در کتاب آسمانی خوانده حق وجه اللّهت
می درخشد تا قیامت کوکب اقبال تو
شوکت عباسیان چون مور شد پامال تو
×××××
دست تو وقت کرم کار خدایی می کند
چشم تو از عالمی مشکل گشایی می کند
خُلق تو حتی ز دشمن دلربایی می کند
مهر تو در مُلک دل فرمانروایی می کند
ذات حق در طلعت تو خود نمایی می کند
عالم خلقت سر کویت گدایی می کند
با تو دارم عرض حاجت از تو می خواهم مراد
یا جواد ابن جواد ابن جواد ابن جواد
×××××
ای تو شمع و عالمت پروانه یا ابن الرضا
ای رضا را نازنین دردانه یا ابن الرضا
دامن ریحانه را ریحانه یا ابن الرضا
جود، پیش جود تو افسانه یا ابن الرضا
من گدایم بر در این خانه یا ابن الرضا
آشنایم، نیستم بیگانه یا ابن الرضا
تو مرا سر مست از جام ولایت می کنی
تو به مأمون حرز مادر را عنایت می کنی
×××××
کیستم من سائل کوی تو یا ابن الرضا
روز و شب گرم هیاهوی تو یا ابن الرضا
مدح خوان تو، ثنا گوی تو یا ابن الرضا
تشنه کامی بر لب جوی تو یا ابن الرضا
من گدا، جود و کرم خوی تو یا ابن الرضا
دست دل آورده ام سوی تو یا ابن الرضا
ای هماره لطف و احسان و کرامت کارتان
کیست «میثم» خاک راه میثم تمّارتان

××××××××××××××××××××××

سید هاشم وفائی

آن گل که سرآغاز شکوفائی بود

رخسارۀ او بهشت رویائی بود

وقتی که درآغوش رضا می خندید

چون دیدن باغ گل تماشائی بود

×××

با مهر تو دل سپهری ازنور شود

با یاد تو سینه وادی طور شود

تنها نه ز مقدم تو شاد است رضا

کز آمدنت فاطمه مسرور شود

×××

ای گل که فضا معطر ازبوی بود

سرتا سریثرب همه مشکوی تو بود

وقتی که رضا تو را در آغوش گرفت

در دیدۀ او نقش گل روی تو بود

التماس دعا

××××××××××××××××××××××