کوثرنامه

نوحه شهادت امام حسن علیه السلام-4

 ****************

زمینه

از دل من، غربت می باره / غصه ی من، غصه ی دلداره

( ناله زنان، به شب و روز من / زهر جفا، گشته مرا چاره ) 2

دیگر از، دنیا بیزارم – هر نفس، آذر می بارم – عاقبت، شد ماتم کارم 2

من، کریم عالمینم / من غریب مثه حسینم

 

شاهد مر،گم دیوار و در / باعث مر،گم غصه ی دلبر

( آنچه زده، قلب مرا آتش / سیلی دشمن به روی مادر ) 2

مادرم، روی زمین افتاد – ناله زد، گفتم او جان داد – گوشوار، ای داد و بیداد 2

من، کریم عالمینم / من غریب مثه حسینم

 

وقت اذان، عطش به جانم زد / آتش غم، به آشیانم زد

( تشنه شدم، زهر جفا دادم / همسر من، ردّ امانم زد ) 2

هر نفس، غصه سرم آمد – پاره ای، از جگرم آمد – طشت خون، طشت زرم آمد 2

حسینم! ناله مزن اینجا – بهر من، گریه مکن جانا! سهم من، قاسم در کربلا 2

من، کریم عالمینم / من غریب مثه حسینم

دانلود سبک

************************

زمینه

رسیده هنگام رفتن، واویلا / وقت ز دنیا گسستن، واویلا

زهر جفا رو چشیدم، راحت شدم دیگه از غم

دلم شکسته خدایا، ز فرط بارون ماتم

همیشه از سوی مردم، زخم زبون می شنیدم

واویلتا واویلا

 

فریاد و داد از زمونه، واویلا / قتلگهم گشته خونه، واویلا

برا غریبیم همین بس، شد قاتلم همسر من

یه طشت غرق به خونو، زینب ببین در بر من

ولی مصیبت اینا نیست، به خدا ای خواهر من

واویلتا واویلا

 

یادته مادر شهید شد، واویلا / یادته موهام سفید شد، واویلا

یادم نمیره تو کوچه، چه مصیبتی کشیدم

زینب نمیدونی آخه، توی اون کوچه چی دیدم

نمی دونی با چه حالی، من به خونمون رسیدم

 

دیگه بعد اون مصیبت، از خدا امون گرفتم

دیگه راه خونمونو، از حسین نشون گرفتم

یادگاری از همون روز، لکنت زبون گرفتم

واویلتا واویلا

دانلود سبک

************************

راحت، شدم آخر، ز شهر مدینه

من می روم دیگر، ز شهر مدینه

انیس من گشته این ماتم / دلا مویم شد سپید از غم / سپید از غم 2

مادرم منتظره، باید من برم / هنوز زخمیه دره، باید من برم

 

مانده، به دل داغ، غریبی حیدر

بس ناسزا گفتند، ز بالای منبر

نرفت از یادم غمت مادر / نمی بینم قاتلت دیگر / روم آخر

کرده ام عزم سفر، بیا و ببین / می شوم پاره جگر، بیا و ببین

 

در کربلا اگر، نباشم حسین جان

اینجا، به مثل تو، شوم تیر باران

دلم می سوزد ز سوز تو / نباشد روزی چو روز تو / چو روز تو

سهم من قاسممه، قبولش نما / این همه حاصلمه، قبولش نما

دانلود سبک

************************

واحد کند

دل تنگم از غمت آقا لبریز درده / پر میزنه مدینه و برنمی گرده

میاد کنار اون مزار بی شمعت -  همون مزار خاکی و بغض آهنگت - قبر بدون حرم و خاکی رنگت

همون جا که کبوترا خاکی میشن -  همون جا که زائرا افلاکی میشن -  اونجا که اشکا وقف دل پاکی میشن

غریب حسن، یابن الزهرا

 

برات ایشالا یه روزی حرم می سازیم / حرم برای تو شه کرم می سازیم

یه روز ایشالا شیعه ها دسته دسته -  با قلبایی که شده از دنیا خسته -  گنبد می سازن براتون با گلدسته

همون روزی که تو بقیع غوغا میشه -  چشم تموم عاشقا دریا میشه -  مزار زهرا مادرت پیدا میشه

غریب حسن، یابن الزهرا

 

آقا شنیدم که شما سختی کشیدی / زخم زبون از کس و از ناکس شنیدی

آقا شنیدم وقتی هشت ساله بودی -  از اون روزا رازدار یک لاله بودی -  تو کوچه ها با مادر هم ناله بودی

آقا شنیدم که سفید شد موهاتون -  آقا شنیدم که کبود شد چشماتون -  آقا الهی بمیرم من براتون

غریب حسن، یابن الزهرا

دانلود سبک

************************

شب وصله برای من، در آغوش خدای من، سوی یاره قدمهای من

پس از عمری شکیبایی، شده اکنون تماشایی، هوای این دل زهرایی

می روم به خاطر دلم، می روم به سوی حاصلم

می روم ولی شکسته بالم

می روم به دامن سحر، می روم به آخرین سفر

می روم به سمت اوج عالم

 

کسی از من نپرسیده، گل قلبم که خشکیده، از این عالم چرا رنجیده

چنان داغی به دل دارم، که عمری را عزادارم، همه شبها به یاد یارم

می میرم به شوق روی او، می میرم برای بوی او

می میرم به یاد زخم پهلو

می میرم ز یاد کوچه ها، می میرم ز داغ شعله ها

می میرم ز یاد دست و بازو

 

فقط رفتن شفای من، فقط وصله دوای من، پس از عمری تسلای من

به هر آوا که دل دادم، به یاد او می افتادم، غم مادر نرفت از یادم

می بینم دوباره من تو را، می بینم تو را ای آشنا

می بینم شبیه خواب و رویا

می بینم تو را کنار دل، می بینم ز تو قرار دل

می بینم شبیه موج دریا

 

شبده زینب سیه پوشم، ملک برده در آغوشم، ولی دارم غمی بر دوشم

بدون من در این دنیا، حسین است و غم فردا، که می ماند غریب و تنها

خداحافظ ستاره های شب، خداحافظ زمین و تاب و تب

خدا حافظ دل کبود زینب

خداحافظ سرشک بیصدا، خداحافظ تمام کوچه ها

خداحافظ که جان رسیده بر لب

************************

کریم کاری به جز جود و کرم نداره
آقام تو مدینه است ولی حرم نداره

غریب اونیه که همدم اشک و آهه
دیده که مادرش تو کوچه بی پناهه

دلم تو روضه ها شکسته مثل شیشه
ولی روزی مثل روز حسین نمی شه

شهید اونیه که سر به بدن نداره
آقام رو زمینه ولی کفن نداره

************************

بیاور طشت از وفا به برم پاره شد جگرم مهربان خواهر

نظر بنما پاره های تنم آید از دهنم بی امان خواهر

بیا بنشین در برم خواهر       که می سوزد پیکرم خواهر      آه و واویلا

 

خبر کن خواهر حسین مرا نور عین مرا کایدم بر سر

نمی باشد مادرم به سرم ، کرده خونجگرم از جفا همسر

بیا بنشین در برم خواهر       که می سوزد پیکرم خواهر      آه و واویلا

 

خدا حافظ می روم ز جهان سوی باغ جنان چشم گوهر بار

روم نزد جدّ و مادر خود ظلم همسرِ خود می کنم اظهار

بیا بنشین در برم خواهر       که می سوزد پیکرم خواهر      آه و واویلا

محــمد حیاتبخش

************************

فدایی مادر تویی مجتبی              شهید غریبی به زهر جفا

تو و زهر کینه     غریب مدینه  حسن جان حسن

حسن  یا حسن یا حسن یا حسن

 

به طفلی بدیدی که نقش زمین            شده مادر تو ز سیلی کین

شدی خود عصایش    که خیزد ز جایش      حسن جان حسن

حسن  یا حسن یا حسن یا حسن

 

به شهری که خوان تو گسترده بود      تو را قاتل جان ، پسِ پرده بود

به پاداش اطعام      شنیدی تو دشنام     حسن جان حسن

حسن  یا حسن یا حسن یا حسن

 

به جرمی که فرزند زهرا شدی              غریب مدینه تو تنها شدی

به عمرت به جز غم     ندیدی تو یک دم     حسن جان حسن

حسن  یا حسن یا حسن یا حسن

 

نمک خورده یار نمکدان شکن      شده دشمنت ای غریب وطن

دل ما کباب است   که قبرت خراب است     حسن جان حسن

محــمد موحدیان

************************

غریبانه من گفتگو می کنم           تو را ای اجل جستجو می کنم

نمانده شکیبم           تو هستی طبیبم          غریبم غریب

غریبم حسن  یا حسن یا حسن

 

زد آتش مرا کینه­ی همسرم          چو شمع سحر مانده خاکسترم

چو لاله فسردم        غریبانه مردم          غریبم غریب

غریبم حسن  یا حسن یا حسن

 

نباشد چو من کس غریب وطن             ز احوال من خون بگرید کفن

دلم شد پریشان             شدم تیر باران          غریبم غریب

غریبم حسن  یا حسن یا حسن

 

چه زخم زبان ها که بشنیده ام            ندیده کسی آنچه من دیده ام

دو صد ماجرا شد           چه گویم چه­ها شد          غریبم غریب

غریبم حسن  یا حسن یا حسن

 

خودم دیده ام با دو چشم ترم          که گردیده نقش زمین مادرم

زدم من صدایش         شدم من عصایش          غریبم غریب

غریبم حسن  یا حسن یا حسن

 

سید محسن حسینی

************************

از ظلم این مردم دنیا پرست            مادر من میان کوچه نشست

برده هوش از سرم             چهره­ی مادرم

کشته مرا ناله­ی زهرا               من حسنم زاده­ی زهرا

من حسنم زاده­ی زهرا

 

حمایت از علیست کار مادر           کسی به کوچه نیست یار مادر

به خون آغشته شد         محسنش کشته شد

تقصیر آن دیوار و در شد     محسن فداییِ پدر شد

من حسنم زاده­ی زهرا

 

من حسنم زاده پیغمبرم                گواه سیلی به رخ مادرم

می زنم بال و پر             پاره پاره جگر

بی کس و یاور و پناهم             گردیده خانه قتلگاهم

من حسنم زاده­ی زهرا

 

چه طعنه ها شنیدم از بوم و بر       دیدم به خون آغشته مسمار و در

برده هوش از سرم             غصه ی مادرم

حسین و زینب و علمدار             من می روم خدا نگهدار

من حسنم زاده­ی زهرا

 

مابین کوچه پیش چشم یاران        تابوت و جسمم شده تیر باران

همسر بی وفا             به من کرده جفا

من کشته­ی زخم زبانم             زد همسرم آتش به جانم

من حسنم زاده­ی زهرا

************************

با یاد مادرش نقش زمین شده

امام مجتبی مسموم زهر کین شده

دلش می سوزه و همش          به یاد کوچه هاست آخه

یه عمریه دلش به غم        اسیر و مبتلاست

 

به یاد لحظه ای که توی کوچه ها

علی علی می گفت مادر به زیر دست و پا

مگه یادش میره حسن         ناله ی خواهر و آخه

مگه میشه یادش بره        صورت مادر و

 

امام مجتبی میون بستره

ولی خدا رو شکر زینب پیش برادره

اگرچه شد شهید ولی          سالمه پیکرش آقا

نرفته از جفا دیگه         رو نیزه ها سرش

مهدی شریفی

************************

ماهیان گریه کنید که حسن مظلوم است

غربتش از حرم خلوتش معلوم است

مه چراغ حرم و مرغ سحر زائر او

نرسد دست کسی بر حرم و حائر او

 

دود کاشانة وحی زنگ آیینة او

خون آن سینه بود جاری از سینة او

تا به لبخند مغیره نگهش می افتاد

پای تا سر همه می سوخت و می شد فریاد

 

باید از سوز جگر در غمش گریه کنیم

حق نداریم که در حرمش گریه کنیم

خواندن قصة اندوه و غمش ممنوع است

گریه بر غربت او در حرمش ممنوع است

 

غصه های دل او بیش تر از همه بود

اولین قاتل او، قاتل فاطمه بود

لحظه لحظه غم نو بر غمش افزوده شدی

پاره های جگرش گفت که آسوده شدی

 

بر حسن گریه کنید همگی، ای یاران

که شد از تیر جفا بدنش، گلباران

آن کسانی که به قلبش همه شمشیر زدند

همه با بغض علی بر بدنش تیر زدند

************************

روز رنج و محن است، رخت ماتم به تن است

همگی گریه کنید که عزای حسن است

به خدا بر همه تا روز جزا معلوم است

که حسن در وطنش مثل علی مظلوم است

یا حسن یا مولا

 

بس که پر بود دلش از غم و رنج و محن

طشت خون هم جگرش سوزد از داغ حسن

همه در غربت آن نور دو عین گریه کنید

باید از داغ حسن مثل حسین گریه کنید

 

آن که یوسف شده مست از بوی پیرهنش

شده از تیر جفا لاله باران بدنش

ماهیان در دل دریا به حسن گریه کنید

همه با حضرت زهرا به حسن گریه کنید

جگر صبر کباب بود از صبر حسن

گریه ممنوع بود بر سر قبر حسن

نه فقط شعله ی داغش زده آتش به دلم

قبر بی شمع و چراغش زده آتش به دلم

************************

کشته عزیز مصطفی شد      خون جگر از زهر جفا شد

پر زده رو به سوی زهرا            حاجت مجتبی روا شد

او شده راحت     ز خاطره های مدینه

زین همه غربت    ز یاد غوغای مدینه2

قاتل مجتبی شده ماتم داغ زهرا

جان دهد از غریبی و از غم داغ زهرا

وای3 یامولا

 

بس که غریبانه دهد جان            گفته چنین مادر خوبان:

روز جزا دگر نگرید            کسی که بر او شده گریان

داغ عزایش         داغ تمام عالمین است

گریه برایش    شبیه گریه بر حسین است2

پایه گذار کربلا بوده حسن به والله

روز ازل شد غم او قسمت من به والله

وای3 یامولا

 

هرکه دو چشم تر ندارد            شام دلشسحر ندارد

کسی که در خانه غریب است            کس ز غمش خبر ندارد

بر این دل خون      طعنه ی همسرش شرر زد

خودش چه محزون       ناله به یاد میخ در زد2

زخم زبان همسرش شعله زده بر دلش

ولی غم مادر سادات بود قاتلش

وای3 یامولا

 

اشک غم از دو دیده افشاند            طعنه ی دشمن به دلش ماند

دوست ولی ای وای ای وای            او را مذل المومنین خواند

کسی که بوده         سردار بی سپاه پر درد

یاری نموده         او را چنین یاران نامرد2

وقت نمازش زیر پیرهن زره پوشیده

از او غریب تر به جهان چشم فلک ندیده

محــمد علی شهاب

************************