اشعار ولادت امام علی علیه السلام۱۴
اشعار ولادت امام علی علیه السلام۱۴
××××××××××××××××××××
امشب ای کعبه زیارت کن زیارت کن خدا را
همچو جـان برگیر در بر جان ختم‌الانبیا را
چشم شـو سـر تا قدم، بنگر جمال کبریا را
بوسه زن خاک قـدم‌های علـی مرتضی را
رکـن ارکـان الهـی نــور حسـن ابتـدا را
پر کن از نور ولایت وسعت ارض و سما را
××××
کعبـه! امشب آبـرو از مقـدم حیـدر گرفتی
خانۀ حقـی و صاحـب‌خانه را در بـرگرفتی
دل به حیدر دادی امـا دل ز پیغمبر گرفتی
جاودان مانی که امشب زندگی از سر گرفتی
بلکـه آب زندگـی از ساقـی کوثـر گرفتی
ناز کن؛ از خضر هم دیگر مگیر آب بقا را
×××
ایـن محــمد را روان و روح قرآن است کعبه!
این امیرالمؤمنین ایـن کل ایمان است کعبه
این همان حبل‌المتین این رکن ارکان است کعبه
این بـه جسم پاک کل انبیا جان است کعبه
میهمـانت میزبان مـلک امکـان است کعبه
می‌دهد از امر حق روزی تمام ماسوا را
××××
فاطمه! بنت اسـد! وصـل خداوندت مبارک
بحر عصمت! گوهر بی‌مثل و مانندت مبارک
نقش لبخند علی بـر قلب خورسندت مبارک
عیـد میـلاد یگانـه طفـل دلبندت مبارک
مـادر شیـر خـدا! میـلاد فرزنـدت مبارک
داده ذات حـق بـه تـو آیینـۀ ایزدنما را
××××
فاطمـه! بنت اسـد! تهلیل گـو تکبیر زادی
نیمه‌شب در جوف کعبه مهر عالمگیر زادی
قـل هـوالله احـد را بهترین تفسیـر زادی
دختـر شیـری و از بهـر محــمد شیر زادی
بلکه بر ختم رسل هم شیر هم شمشیر زادی
شیر ده از شیرۀ جان در حرم شیر خدا را
××××
مادر مولا! نثـار خـاکت از گـردون ستاره
ای سـلام‌الله بـر فرزنـد دلبنـدت همـاره
از حرم بیرون بیا با قرص خورشیدت دوباره
دیده بگشا بین محــمد گشته سر تا پا نظاره
ذکر یا مولاست جاری بر زبانش بی‌شماره
تا بگیـرد در بغـل خورشیـد انوار الهدی را
××××
ای مقام و قدر و اجلال تو از مریم فراتر
ای حریم خاص حق را با قدومت داده زیور
دخـت شیـر و مادر والا مقـام شیر داور!
جان شیرین محــمد را تویی فرخنده مادر
بی‌قراری می‌کند بر طفل دلبنـدت پیمبر
هدیه کن بر مصطفی امروز جان مصطفی را
×××
یـامحــمد البشـاره! البشـاره! جـانت آمد
پیش‌تـر از روز بعثـت در بغل قرآنت آمد
همـدم دیـرآشنایـم بـاز در دامـانت آمد
آن که صدها بار جان خود کند قربانت آمد
ای فدایت جان خوبان جهان! جانانت آمد
در بغـل بگرفتـه‌ای روح تمـام انبیا را
××××
یامحــمد از تمـام عالم خلقت سـر است این
یامحــمد تو همانا شهر علمی و در است این
کفو تو، کفو کتاب‌الله، کفـو کوثر است این
فاتح احزاب و بدر و خندق است و خیبر است این
حیدر است این حیدر است این حیدر است این حیدر است این
باز کرده در حضورت پنجۀ مشکل‌گشا را
×××
ای به احمـد داده جان، آوای قرآنت علی‌جان!
ای جنان یک شاخه گل از باغ و بستانت علی‌جان!
ای تو جان مصطفی و مصطفی جانت علی‌جان!
ای همه اسلام در ایمان سلمانت علی‌جان!
گرچه قابل نیستم جانم به قربانت علی‌جان!
بی‌بهایم، چون شود بخشی بها این بی‌بها را؟
×××
تو یداللهی و من افتاده‌ای بی‌دست و پایم
تو تمـام هستیِ هست‌آفرینی من گدایم
تو امیرالمؤمنینی، من کی‌ام؟ عبد هوایم
هرکه هستم با همین پروندۀ جرم و خطایم
آشنــایم آشنـــایم آشنـــایم آشنــایم
داشتم پیش از ولادت در دلم مهر شما را
×××
من دهم از دست، دامان تو را؟ هرگز علی جان!
رو کنم یک لحظه بر غیر شما؟ هرگز علی جان!
بی‌تـو رو آرم به درگاه خدا؟ هرگز علی جان!
دامن مهـر تـو را سازم رها؟ هرگز علی جان!
تو کنی آنی مرا از خود جدا؟ هرگز علی جان!
کس نگیرد جز تو دست «میثم» بی‌دست و پا را
غلامرضا سازگار
×××××××××××××××××××××××
چه شد که خشت سر خشت چیده شد کعبه
برای چیست که این قدر کشیده شد کعبه
مگر که؟ از دل این خانه می زند بیرون
که ناز مقدم او آفریده شد کعبه
که آمد و چه شنید و چه گفت می دانی؟
که پیش خلق گریبان دریده شد کعبه
سر هم آمد و دوباره شکافت
که تا قیام قیامت پدیده شد کعبه
درخت بود و پر از میوه های کال اما
علی رسید و سه روزه رسیده شد کعبه
نمونه خط خدا را که دیده است کجاست؟
علی قشنگ ترین دست خط دست خداست
×××
سه روز بر در کعبه نظاره می کردند
دعا برای شکافی دوباره می کردند
منجمین همه مبهوت در پی چاره
توسلی به ضریح ستاره می کردند
دوباره ریخت به هم طرح کعبه و مردم
به سوی مادر و کودک اشاره می کردند
رسید ماه و زلیخائیان ز یوسف ها
به خانه هر چه که بود عکس، پاره می کردند
ز حکم خنده وَ یا گریه های کودکی اش
از آن به بعد همه استخاره می کردند
گشود چشم و زمین را پر از حلاوت کرد
بجای گریه دو سه آیه ای تلاوت کرد
×××
قسم به ذات تو که لایزال می ماند
زبان زمان بیان تو لال می ماند
تو پیر عالم و سلمان چند صد ساله
کنار تو پسری خورد سال می ماند
چنان که آمده ای هیچ کس نیامده است
شکوه آمدنت بی مثال می ماند
به روی سینه ی کعبه اِلی الأبد آقا
نشان آمدنت چون مدال می ماند
در آخر غزل ای پاسخ سئوالاتم
برای من فقط این یک سوال می ماند
از این علی که چنین آمده است در دنیا
چقدر فرق بود تا علیّ عرش خدا
×××
که بود آمد و رفت و کسی نفهمیدش
چه کرد او که بشر چون خدا پرستیدش
صدای ساده ی نعلین پاره اش رفت و
فلک ندید کسی را به گَرد تقلیدش
خدا که گفت علی هست سوره ی اخلاص
خدا که گفت علی هست عین توحیدش
چو دید مزّه ی او را کسی نمی فهمد
به شاخسار زمین دست برده و چیدش
خلاصه خسته شد از نور دل خفاش
علی الصباح پلیدی شکست خورشیدش
به عرش حک شده نامش به نام آب ترین
همین که هست زمین را ابوتراب ترین
×××
اگر چه شیعه ی مانند من فراوان است
کسی که مورد طبع علی است سلمان است
کسی که پای ولایت تمام قد مانَد
کسی که در ره رهبر گذشته از جان است
کسی که مثل علی پیش دشمنان طوفان
کسی که مثل علی پیش دوست، باران است
دعا کنید بصیرت دهد خدا ما را
بصیرت است که میزان کفر و ایمان است
اگر بصیر نباشید بعد پیغمبر
به روی مسند او جایگاه شیطان است
اگر بصیر نباشید باز می بینید
که مثل فاطمه ای پشت درب سوزان است
اگر بصیر نباشی امام بر حق را
به سجده کشته و گویی مگر مسلمان است؟!
اگر بصیر نباشی ببینی آن دم را
که چوب تو به لب قاریان قرآن است
حسین را بخدا بی بصیرتان کشتند
کنار آب لب تشنه بی امان کشتند
عرب خالقی
××××××××××
خدا در کعبه مهمان دارد امشب
حرم در سینه قرآن دارد امشب
زمین خورشید تابان دارد امشب
محــمد (ص) یک جهان جان دارد امشب
درون بیت، جانان دارد امشب
فلک اسرار پنهان دارد امشب
×××
نوشته بر در و دیوار کعبه
که امشب بخت گشته یار کعبه
الا عیدت مبارک باد کعبه
خدا امشب امامت داد کعبه
علی در تو قدم بنهاد کعبه
تولّد یافت عدل و داد کعبه
مبارک باد این میلاد کعبه
چه شوری در وجود افتاد کعبه
بتان هم یا علی گفتند امشب
سخن ها با علی گفتند امشب
×××
خداوند حرم را مظهر است این
محــمد (ص) را چو جان در پیکر است این
تمام هستی پیغمبر است این
زمین و آسمان را محور است این
یم و طوفان و موج و لنگر است این
چه گویم حیدر است این حیدر است این
تمام افتخار کعبه این است
خدا گفته امیرالمؤمنین است
×××
مه برج اسد امشب اسد زاد
اسد، آری اسد، بنت اسد زاد
ازل را جلوۀ حسن ابد زاد
جمال قل هو الله احد زاد
بگو مرآت الله الصّمد زاد
خدا را چشم و گوش و وجه و ید زاد
رخ صاحب حرم تا شد هویدا
حرم گمگشته اش را کرد پیدا
×××
جهان یک سایه از دیوار مولاست
زمان هم مست و هم هشیار مولاست
فضا لبریز از انوار مولاست
حرم محو گل رخسار مولاست
خدا در کعبه مهمان دار مولاست
محــمد (ص) عاشق دیدار مولاست
که دیده بزم الله الصّمد را؟
خدا و حیدر و بنت اسد را
×××
مرا مولا و سرور کیست؟ حیدر
دل و دلدار و دلبر کیست؟ حیدر
امیر دادگستر کیست؟ حیدر
امام عدل پرور کیست؟ حیدر
صراط الله اکبر کیست؟ حیدر
محــمد (ص) را اگر پیغمبری بود
خدا داند که او هم حیدری بود
×××
علی مرآت ربّ العالمین است
علی استاد جبریل امین است
علی سرّ خداوند مبین است
علی آیینۀ حقّ الیقین است
علی مولای اصحاب الیمین است
علی کلّ ولایت کلّ دین است
همین است و همین است و جز این نیست
کسی جز او امیرالمؤمنین نیست
×××
علی ذکر و علی حمد و علی دم
علی بیت و مقام و رکن و زمزم
علی یعنی صراط الله اعظم
علی یعنی کتاب الله محکم
علی یعنی تمام دین آدم
علی یعنی امام کلّ عالم
علی در عالم خلقت یکی بود
محــمد (ص) هم به مهرش متّکی بود
×××
تو در جسم نبی جانی علی جان
تو اصل اصل ایمانی علی جان
تو روح روح قرآنی علی جان
تو نوحِ نوح طوفانی علی جان
تو میزانی تو فرقانی علی جان
تو روز حشر ساطانی علی جان
لوای حمد در دست تو باشد
تمام حشر پابست تو باشد
×××
تو جا بر دوش پیغمبر گرفتی
تو در از قلعۀ خیبر گرفتی
تو از عَمر دلاور سر گرفتی
تو چون جان مرگ مرگ را در بر گرفتی
تو از ختم رسل کوثر گرفتی
تو دل از انبیا یکسر گرفتی
تو قاتل را ز رأفت شیر دادی
تو خصم خویش را شمشیر دادی
×××
تو روی خاک، معراج نمازی
تو بال طایر راز و نیازی
تو درد عالمی را چاره سازی
تو وقت جان فشانی پیشتازی
تو دل بشکسته گان را دلنوازی
تو بین انبیا نشکفته رازی
اگر چه با خلایق زیستی تو
خدا می داند و بس کیستی تو
×××
به جز تو کیست با آن اقتدارش
زند وصله به کفش وصله دارش
فلک خورشید گردون خاکسارش
کند اشک یتیمی بی قرارش
فدای لطف و احسانت علی جان
که «میثم» شد ثنا خوانت علی جان
غلامرضا سازگار
×××××××××××××××××××××