کوثرنامه

اشعار شهادت امام علی علیه السلام

*****

هنگام رکوع خود نگین بخشیدی

 آب از دل چاه بر زمین بخشیدی

 جان در طبق عشق نهادی یکشب

 آن را به محمد امین بخشیدی

  داماد پیمبری همین ما رابس

 تو فاتح خیبری همین ما را بس

 از تشنگی روز جزا باکی نیست

 چون ساقی کوثری همین ما را بس

*************************

لاله‌گون گشت ز خون روی دل‌آرای علی

می‌چکد اشک حسن بر رخ زیبای علی

مـرغ آمیـن بـه دعـای سحـرش پاسخ داد

از خداونـد همیـن بــود تمنـای علی

که گمان داشت که چون فاطمه تنها و غریب

در دل خـاک رود قـامت رعنای علی

جای یک ضربـۀ شمشیر به پیشانی داشت

جای صد زخم، عیان بود به اعضای علی

آسمـان شست مـه روی علـی را از خـون

عوض آن که نهد رو به کف پای علی

هرچه آب است اگر اشک شود باز کم است

در غم فاطمـه و ماتـم عظمای علی

صـورت شیرخـدا سرخ شد از خـون جبین

نیلگون گشت ز سیلی رخ زیبای علی

از جنـان فاطمه آیـد بـه بیابـان نجف

تا کند خون جبین پاک ز سیمای علی

نـخل‌هـا منتظـر بانـگ الهــی العفـو

چاه‌ها منتظر نالـۀ شب‌هـای علی

"میثم" از سوز درون گرید و خواهد ز خدا

ناله‌اش را برسانند به امضای علی
***********************

بابا اتاق پر شده از بوی مادرم

وقتش رسیده پر بکشی سوی مادرم

دیگر خجل نباش تو از روی مادرم

فرقت شده شبیه به پهلوی مادرم

 از پشت در دوباره تو را می زند صدا

تا که به دست تو بدهد محسن تو را

*** 

سی سال در نبودن مادر شکسته ای

پهلو به پهلویش پس آن در شکسته ای 

در کوفه های درد مکرر شکسته ای

از مردم و نبودن باور شکسته ای

 گر چه شکسته ای و دلت هم شکسته تر

این دل شکسته را هم از این کوفه ها ببر

*** 

یادت که هست مادر ما قد خمیده بود

یادت که هست گیسوی مادر سپیده بود 

یادت که هست محسن خود را ندیده بود

یادت که هست غنچه خود را نچیده بود

 آنروزها که قد تو آنجا خمیده شد

موی منم شبیه تو بابا سپیده شد

*** 

مادر رسیده عطرپیمبر بیاورد

تو تشنه ای برای تو کوثر بیاورد 

مرهم برای این دل پرپر بیاورد

تا خار را زدیده تو در بیاورد

 حرفی بزن که مونس تو مادر آمده

حالا که استخوان زگلویت در آمده

*** 

بابا بگو به مادرم از غصه های من

از کوفه های بعد تو و ماجرای من  

از بی حسین گشتن من از عزای من

از کوفه گردی من و از کربلای من

 بابا بگو که زینب خود را دعا کند

بعد از حسین زود مرا هم صدا کند

*** 

مادر رسید و زخم سرت را نگاه کرد

گریه برای گودی یک قتلگاه کرد 

پس رو به روسیاهی خیل سپاه کرد

نفرین به رقص خنجر مردی سیاه کرد

 وشمر جالس ... نفس مادرم گرفت

سر که به نیزه رفت دل معجرم گرفت

رحمان نوازنی

*************************

میان قبله محراب ناله ها کردم
به هرقنوت برای همه دعا کردم

 برای اینکه به وصل حبیبه ام برسم
به قلب سوخته هر شب خداخدا کردم

گرفته مسجد کوفه شمیم تو زهرا
ببین چه محشری از عاشقی به پا کردم

*** 

میان گودی محراب تا زمین خوردم
عجیب یاد تو و داغ کوچه را کردم

 تو گیر کردی و نام مرا صدا کردی
ببین به صورت خونین تورا صدا کردم

 عزیز من به تو گفتم که بی تو می میرم
ببین به عهد چهل ساله ام وفا کردم 

دلم زبس نگران نگاه زینب بود
دوشانه حسینین خودم رها کردم

 محارمند کنون دور دخترم اما
اشاره جانب گودال کربلا کردم

تمام شاخه گلانش به نیزه چیده شود
به پیش دیده زینب گلو بریده شود

قاسم نعمتی

*********************

یا علی...

تب عشق تو من را مبتلا کرد

نبودم لایقت قسمت چه ها کرد

علی گفتم لبم جام عسل شد

خود آقا دل من را سوا کرد

ببین که سائلی بیچاره هستم

مرا بوسیدن دستت گدا کرد

نمیدانم پدر یا مادرم بود

که در حق من رسوا دعا کرد

خدا خیرش دهد هر آنکسی را

مرا با خانه تو آشنا کرد

 تپش های دل عاشق همین است

فقط حیدر امیرالمونین است

 ***

به دام چشم زیبایش اسیرم

فقط مولا علی باشد امیرم

همین جا اوج معراجی شدن هاست

از این جا جای دیگر هم نمیرم

بسوزان بال و پر را فطرسم کن

که تنها زیر پاهایت بمیرم

غلامم کن غلام بچه هایت

که در صنف غلامی تو پیرم

نجف یک شب مرا مهمان خود کن

من اینجا آمدم حاجت بگیرم

علی قرآن ناطق رکن دین است

فقط حیدر امیرالمومنین است

 جواد قدوسی

**************************

اهل بیت(ع)- مناجات

 

ما گدایانیم در عالم گدای اهل بیت

ریزه خوارانیم بر خوان عطای اهل بیت

همّت هرکس به قدر سعی و کوششهای اوست

عمرِ ما الحمد شد صرف لقای اهل بیت

هیچکس را با حقارت کس نباید بنگرد

کس نداند کیست جزو اولیای اهل بیت

هرکه اشک روضه دارد احترامش واجب است

چه رسد بر کشتۀ درد و بلای اهل بیت

کینه ها در سینه ها تنها ز بغض دشمنان

دوستی با دوستان تنها برای اهل بیت

عاشقانه می توان مثل شهیدان نذر کرد

تا شود این جان ناقابل فدای اهل بیت

می توان با زندگی همراه شد امّا به شرط

شرط همراهی فقط با کربلای اهل بیت

باید از اطراف خود شِکلی بنا کرد از حرم

تا همیشه دیده بیند ماجرای اهل بیت

چیست نعمتهای دنیا از بزرگ و کوچکش

نیست جز در راستای اعتلای اهل بیت

روز و شب باید مهیای سفر بود ای دریغ

از جدایی های دلها از خدای اهل بیت

یوسف زهرا دمادم انتظار ما کشد

ما کجا و انتظار با صفای اهل بیت

کربلا در خون خود غلتید با خون خدا

تا دل ما جاودان ماند بپای اهل بیت

دست و پا می زد حسین فاطمه در خاک و خون

می رسید از خیمه گاه اما صدای اهل بیت

دور از چشم علمدار حرم حرمت شکست

پای دشمن باز شد بر خیمه های اهل بیت

رأسها بر نیزه ، پیکرها به خاک قتلگاه

می رسد آخر طبیب دل دوای اهل بیت

 محمود ژولیده

************************

امیرالمؤمنین(ع)- مدح و مظلومیت

ای تو هر جا خدا خداست، ولی

وی خدایت نهاده نام، علی

ای تمامیت کتاب خدا

تپش قلب تو خطاب خدا

آفتاب تمام ملک وجود

نَفْس احمد! امام ملک وجود

فاتح بدر و خندق و خیبر

اسدالله! مرتضی! حیدر

در تن کل انبیا جانی

هرکجا حق بود تو میزانی

آسمـان زیر بـار منت توست

آفرینش گواه عصمت توست

****

از تمام نگفته‌ها آگاه

اشهد انک ولی‌الله

محرم خلوت خدا و رسول

وصی مصطفی، امام بتول

کیستی ای امام عالم‌ها

شهریار تمام عالم‌ها

نور، یک جلوه از جلالت تو

عدل، شرمنده از عدالت تو

داده دادت به عدل، استقلال

به دلیل چراغ بیت‌المال

از همـه بـی‌عدالتی دیــدی

کشتۀ عدل خویش گردیدی

****

عدل تو آهنی شد و افروخت

تا که دست برادرت را سوخت

سهم او که تو را برادر بود

با همه مسلمین برابر بود

عدل تا بود بی‌قرار تو بود

عاشق کفش وصله‌دار تو بود

که شنیده امیر خیبرگیر

لرزد از اشک چشم طفل صغیر؟

که شنیده امیر برقع‌پوش

مشک آب زنی برد بر دوش؟

که شنیده امام بت‌شکنی

در کنـار تنـور پیــرزنی؟

****

که شنیده علی ولی‌الله

دل شب، راز دل کند با چاه؟

فجر تا در افق دمید دمید

خواب در چشم تو ندید ندید

یار دیرآشنای درد بشر

در وطن از غریب‌ تنهاتر

کیست تا چون تو در دل شب تار

قاتل خویش را کند بیدار؟

کوفه در دست، دید جان تو را

می‌شنید آخرین اذان تو را

ای ز خون تو سرخ‌رو توحید

چشم تاریخ تا که دید ندید

که امیری به پاسخ شمشیر

بفـرستد بـرای قـاتل شیر

****

ای سلام خدا به خون سرت

ای ز فرق تو پاره‌تر جگرت

دیده مظلوم، روزگار بسی

از تو مظلوم‌تر ندیده کسی

زخم‌ها بر دلت رسیده، علی!

از رعیت ستم کشیده، علی!

دائم از حق خویش محرومی

به حسینت قسم تو مظلومی

ای جهان وجود، تربت تو

آفرینش محیط غربت تو

بیـت حـق زادگـاه و قتلگهت

اشک «میثم» نثار خاک رهت

 ***********************

شه کار آفرینش دادار حیدر است
نفس و وصی احمد مختار حیدر است
وقت نبرد و حمله جلودار حیدر است
استاد بی نظیر علمدار حیدر است
از دشمنان فاطمه بیزار حیدر است
*****
جنت اگر سرای علی شد عجیب نیست
حاتم اگر گدای علی شد عجیب نیست
موسی گر آشنای علی شد عجیب نیست
عیسی اگر فدای علی شد عجیب نیست
اینان همه چو غنچه و، گلزار حیدر است
*****
ای مهر و ای ولایت تو رکن دین علی
محتاج لطفت عیسی گردون نشین علی
شاگرد درس عشق تو روح الامین علی
بر بخشش و عطای تو صد آفرین علی
بر لشگر کرامت علمدار حیدر است
*****
ای سینه تو مخزن اسرارها شده
ممنون جود و لطف تو دل بارها شده
شرمنده ی کرامتت اغیارها شده
با یک نگاه فیض تو گل خارها شده
یعنی به نه فلک گل بی خار حیدر است
*****
شیر خدا و فاتح خیبر، به جز تو کیست؟
حبل المتین و ساقی کوثر، به جز تو کیست؟
صاحب لوای عرصه محشر، به جز تو کیست؟
یعنی به شهر علم نبی در، به جز تو کیست؟
در کائنات نقطه پرگار حیدر است
*****
می لرزد آسمان چو قدم می زند علی
روزی کائنات رقم می زند علی
وقتی که پلک دیده به هم می زند علی
بر سیّئاتِ شیعه قلم می زند علی
آری خدایِ عزوجل یارِ حیدر است
*****
افتاده ای اگر که ز پا یا علی بگو
شاهی اگر تو یا که گدا یا علی بگو
موسی! همیشه وقت دعا یا علی بگو
حتی تو هم رسول خدا! یا علی بگو
زیرا که اسم اعظم دادار حیدر است
*****
آن لحظه ای که لب به دعا وا کند علی
دردِ دلِ شکسته مداوا کند علی
با یک اشاره کار مسیحا کند علی
باشد نگاه رحمتی بر ما کند علی
در مشکلات چاره هر کار حیدر است
 سید مجتبی شجاع

**************************

امیرالمومنین(ع)- بستر شهادت

قتل علی ست خاک مصیبت به سر کنید 

هم چون یتیم گریه برای پدر کنید 

ای نخل‌‌های کوفه ببارید خون دل

شب را به یاد غربت مولا سحر کنید

ای خاندان وحی، خدا صبرتان دهد

امشب به جای خالی مولا نظر کنید

وقتی که زخم فرق علی را طبیب بست

بر زخم سر نه، گریه به زخم جگر کنید

هر چند اشک مرهم زخم سر علی ست 

خواهد که یاد فاطمه‌اش بیشتر کنید

آید صدای نالۀ «العفوِ» او به گوش

شب کز کنار نخلۀ خرما گذر کنید

ای اهل کوفه هر چه علی از شما کشید

جبران آن به عترت خیرالبشر کنید

فردا اگر رسد ز در و بام، سنگشان

خود را برای یاری زینب سپر کنید

فردا بر اهل‌بیت تصدّق نیاورید

شرم و حیا ز عترت پیغامبر کنید

خوانید شعر «میثم» و ریزید خون ز چشم

جان را میان آتش دل شعله‌ور کنید

*************************

ای شه لافتی یا علی جان

سیدو مقتدا یاعلی جان

معنی هل اتی یاعلی جان

یاعلی یاعلی یاعلی جان

ای قیام و قنوت وسجودم

سر به دیوار صحن تو سودم

بچه بودم غلام تو بودم

یاعلی یاعلی یاعلی جان

جَلد صحن شما هستم آقا

با ولای شما مستم آقا

من غلام شما هستم آقا

یاعلی یاعلی یاعلی جان

اشک چشم یتیمان چکیده

مثل من کس غریبی ندیده

می روم سوی یار شهیده

یاعلی یاعلی یاعلی جان

 کربلایی رضارسولی

*********************

صاحب این دل شیدا مهدی است
ولی نعمت عظما مهدی است
در مسیری که به سوی حق است
مقصد قافله ها تا مهدی است
ذکر اعظم که مراجع دارند
بهترین وقت سحریا مهدی است
آخرین ساقی صهبای غدیر
سپر حضرت زهرا مهدی است
به خدا عید غدیر هر سال
موقع بیعت ما با مهدی است
دست مردانه به دستش بدهیم
سر به فرمان مطاعش بنهیم

***
حق ز ما دیده ی بینا خواهد
دلی از شرک مبرا خواهد
تا که افزوده شود حب علی
در حریم دل ما جا خواهد
شیعه ی ناب ز خود می پرسد
از تو ای شیعه چه زهرا خواهد
این ولایت که تو در دل داری
انچنان هست که مولا خواهد
شیعه با حرف و سخن شیعه نشد
حق ز ما توشه تقوا دارد
در عمل در سخن و گفت و شنود
مرضی خاطر او باید بود
علی آن صاحب تیغ دو سر است
علی آن که ز همه مردتر است
لیله قدر اگر زهرا بود
مرتضی صاحب فیض سحر است
جبرئیل است سخن می گوید
از همه شیر خداوند سراست
انبیا دور سرش می گردند
که علی قبله ی اهل نظر است
بهروی دست گرفتش احمد
گفت این عشق من و تاج سراست
بی علی سوی خدا راهی نیست
مظهر کامل اللهی نیست
ای مسلمان دیار سلمان
ای محبان تبار سلمان
خوب گردیده ی خود وا بکنید
دل سپارید به کار سلمان
دل و جان بر کف حیدر دادن
بوده خود دار و ندار سلمان
صلواتی که رود تا به نجف
بنمایید نثار سلمان
صاحب ده درجه ایمان است
فیض مناست شعار سلمان
آبروی همه ی ما او بود
محرم حضرت زهرا او بود
همه خوردیم می ازجام علی
بهره بردیم زاکرام علی
این که ما عاشق زینب هستیم
بوده ازخوبی اقدام علی
اسم ما برده و کرده است دعا
خرج ما شد سحر و شام علی
به خدا هر گره را بگشاید
گفتن مرتبه ای نام علی
کاش تا عاقبت ما گردد
غرق خون مثل سرانجام علی
یا امین الله اعظم حیدر
ساقی اشک محرم حیدر
جواد حیدری

***********************

امیرالمومنین(ع)- شب شهادت

 

امشب انگار به دل قالب غم ریخته اند

همه آفاق و عوالم چه بهم ریخته اند

هیچ جایی خبری نیست خبرها اینجاست

خانۀ شیر خدا آمد و رفتِ زهراست

گاه مولا به حسن داشت وصیت می کرد

گاه این زخم سرش سخت اذیت می کرد

حسنم ! اصل مداراست به دشمن حتی

گرچه او ضربۀ کاری زده بر من حتی

عمق این زخم زیاد ، است نمک جای خودش

به یتیمان چو پدر لطف و کمک جای خودش

کوفیان شیر بیارند ولی پیش کش است

شیر آورد نشان ، نزد علی ، زجرکُش است

کوفیان هرچه ببینند تلافی بکنند

لیک در کفّۀ خود سنگ ، اضافی بکنند

چه نگویند تشکر – چه تشکر بکنند

شکم از لقمۀ ناپاک ، همه پُر بکنند

بعد من کوفه پریشان تر از اینها بشود

بر علیه تو گِره ها به جبینها بشود

توشه هایی که سر دوش و تنم می بردم

زیر لب نام حسین و حسنم می بردم

نان خرمای مرا عاقبتش پس بدهند

آنچنان فحش ، که انگار به ناکس بدهند

بعد از این جان تو و دختر محرومۀ من

وای بر حال دل زینب مظلومۀ من

روز روشن به حرم تیرگی شب بزنند

سنگها از در و دیوار به زینب بزنند

هیچ حرفی به لبم نیست به غیر از یک آه

نه به این شیر سفید و نه بر آن سنگ سیاه

محمود ژولیده

***********