کوثرنامه

شعر ولادت حضرت مهدی عجل الله فرجه۲۹

*******************

رباعی ولادت حضرت مهدی

یوسف رحیمی

نمی دانم بگریم یا بخندم
به شادی دل ببندم یا نبندم
که صدها نیمه شعبان آمد و رفت
نیامد دلبر گیسو کمندم
***
وقتی تو از سفر برسی عید می‌شود
دنیا دوباره صاحب خورشید می‌شود
چشمان روشنت که طلوعی دوباره کرد
دلها پر از تجلّی توحید می‌شود

***

رضارسول زاده

یا که عبد مطیع خدا شدن خوب است
شبی به خاطر او سر به را شدن خوب است
تمام حرف همین است که گنه نکنیم
ز آن چه نفس بخواهد جدا شدن خوب است

***

مهدی روحانی کاشمری

بر زاده ی نرجس ، به نگارم صلوات
بر ساقی مجلس ،به قرارم صلوات
بر قائم حق ،یوسف زهرای بتول
بر غنچه ی نرگس به بهارم صلوات

**

دولت یار رسید ه، به دوامش صلوات
فخر ابرار رسیده به قیامش صلوات
بهر تبریک نوشتند در باغ بهشت
بر زاده عسکری و مامش صلوات

***

سیدهاشم وفایی

ای نور خداوند مبین در ظلمات
وی آن که توئی آل علی را جلوات
گفتم به دلم چه هدیه داری امشب
گفتا به گُل چهرۀ مهدی صلوات
***
امروز ملک ز آسمان گل ریزد
رضوان بهشت از جنان گل ریزد
جبریل به شادی دل آل علی
در مقدم صاحب الزمان گل ریزد
***
یوسف ز تماشای تو دل باخته است
جبریل زحُسنت عَلَم افراخته است
نرگس چو نظر کرد به تو دید رخُت
از بوسۀ عسکری گُل انداخته است

حمیدرضاگلرخی

***

شب رفته وهنگامِ سحر آمده است
بر کلِّ جهانیان خبر آمده است
ای منتظران و عاشقانِ مهدی
میلادِ امامِ منتَظَر آمده است

***

سیدمجتبی شجاع

دل شد ز غم هجر تو یک دریا غم
روزیِ من امروز غم و فردا غم
یک سال دگر گذشت از غیبت تو
باید چه کنم جشن بگیرم یا غم؟
***
با ناله و آه، یاری ات خواهم کرد
تا آخر راه، یاری ات خواهم کرد
آقا به تو قول می دهم بعد از این
با ترک گناه، یاری ات خواهم کرد
***
ما پیرو خط عترت و قرآنیم
در حسرت دیدار شه خوبانیم
از نام اباالفضل مدد می گیریم
آماده ی جشن نیمه ی شعبانیم

***

اصغرچرمی

عید است و صبا مشک فشان می آید
آرام دل و جان جهان می آید
ای دل به تماشای گل باغ حسن
برخیز که صاحب الزمان می آید

***

مشفق کاشانی

برخیز که منجی جهان می آید
آن حجّت حق، امید جان می آید
شد دامن نرگس از گلستان حَسَن
گل ریز، که صاحب الزمان می آید

***

مهردادنصرتی

من مست پیاله ی توام آقاجان
صد حنجره ناله ی توام آقاجان
دستان مرا بگیر، دستم خالیست
امشب که حواله ی توام آقاجان

***

شاعرناشناس

بر جلوه‌ ى روى ماه مهدى، صلوات!
بر جذبه ى هر نگاه مهدى، صلوات!
ما را نبود چو هدیه ‌اى در خور او
بفرست به پیشگاه مهدى، صلوات!
***
مهدى که جدا کننده ى نیک و بد است
داناى حقایق ز ازل تا ابد است
در محفل انبیا بود شمع امید
در گلشن اولیا، گل سرسبد است
***
تا سایه ى مهدى به جهان افتاده است
شوقى به قلوب شیعیان افتاده است
در طلعت آفتاب روشن امروز
عکس رخ صاحب الزمان افتاده است
***
اى حجّت ذات حىّ قیوم، بیا!
اى شاد ز تو: خاطر مغموم، بیا!
مظلوم اسیر چنگ ظالم، تاکى؟
اى دشمن ظلم و یار مظلوم، بیا!
***
امروز که آفتاب توحید دمید
در خانه‌ ى نرجس، گل امید دمید
مى ‌خواند حکیمه سوره‌ ى قدر،که دید
در وقت طلوع فجر خورشید دمید
***
در گلشن توحید گل و خار یکى است
نیک و بد و آزاد و گرفتار یکى است
در عالم اگر هزار دلبر باشد
مقصود یکى، عشق یکى، یار یکى است

***

غلامرضا سازگار (میثم)

دامن علقمه و باغ گل یاس یکی است
حرم ساقی و سرچشمه‌ی احساس یکی است
سیر کردم عدد ابجد و دیدم به حساب
نام زیبای اباصالح و عباس یکی است

***

شاعرناشناس

مهدى اگر از منتظرانت بودیم
چون دیده ى نرگس نگرانت بودیم
با این همه رو سیاهى و سنگ دلى
اى کاش که از همسفرانت بودیم
***
بر چهره‌ ى دلگشاى مهدى، صلوات!
بر قامت دلرباى مهدى، صلوات!
تا پرده ز رُخ گرفت، قدسى نفسان
خواندند: به رو نماى مهدى، صلوات!
***
در گوش سحر طنین حزب‌اللَّه است
خورشید ز عزم عاشقان آگاه است
اى منتظران سرود وحدت خوانید
فرزند محــمد و على در راه است
***
یارب، فرج امام ما را برسان
آن صاحب انتقام ما را برسان
اندر بر ما گر نرسانى او را
بر حضرت او سلام ما را برسان
***
اى وارث ذوالفقار مولا برگرد!
اى نور دو چشم آل طاها، برگرد!
ما شعله به شعله سوختیم از غم یاس
اى منتقم حضرت زهرا، برگرد!

***

حسین صغیر اصفهانی

ای مخزن سر کردگار، ادرکنی!
ای هم تو نهان و آشکار ادرکنی!
بگزیده برای خویش هر کسی یاری
ای در دو جهان مرا تو یار ادرکنی !

***

شاعرناشناس

امروز قرار بخش دل‌ها مهدى است
ذکر ملکوتیان همه »یامهدى« است
آن روز که از کعبه برآید چون ماه
آیات محــمد و على با مهدى است
***
از نوکرى تو، بى ‌نیازى است مرا
وز دوستى تو سرفرازى است مرا
گر روى تو را ندیده ‌ام مهدى جان!
با نام خوش تو عشق بازى است مرا
***
عالم همه جسم است و تو جانى، مهدى
یعنى تو همان جان جهانى، مهدى
تنها نه گذشته، حال و آینده ز توست
حقا که تو صاحب الزمانى، مهدى
***
پژمرده‌ ام اى بهار، کى مى‌ آیى
خورشید در انتظار، کى مى‌ آیى
از ظلم، شب تیره شده روز بشر
اى وارث ذوالفقار، کى مى‌ آیى
***
سرِّ ازلى، نور خدایى مهدى
لاهوتى و پاک و حق نمایى مهدى
از شوکت و عزم و اقتدارت پیداست
مانند علىّ مرتضایى، مهدى

*******************

ای آخرین منجی دلهای پریشان
از دوریت آخر شوم پاره گریبان
بایک دعای تو به صحن شبنمستان
می گردد این سائل به راه تو مسلمان
من را به پیش مقدم پاکت بمیران
***

باید که کاری بهر این سائل نمایی
فکری به حال این دل غافل نمایی
باذکر یازهرا دعا کامل نمایی
مارا به لطف حضرتت شامل نمایی
آقا مرا از درگهت بیرون مگردان
 ***
بر تار زلفت نغمه ای آشفته باشم
حرف دلم را با نگاهت گفته باشم
بایک نوایت سوی تو بشکفته باشم
حیف است در روز ظهورت خفته باشم
در انتظارت بهتر از من ها فراوان
***
گر استجابت گردد آخر اَلعَجَل ها
گردد زمان امتحان این عمل ها
پایان رسد دیگر همه ضرب المثل ها
پا در رکابت معنی خیرالعمل ها
برگرد بهتر نیست از من این بیابان
 ***
در روز میلادت شمیم یاس دارم
در گوشه ی چشم ترم الماس دارم
چون نامتان دارم به لب، احساس دارم
در سر هوای روضه ی عباس دارم
با نام سقا می شوی اینجا تو مهمان
علی احمدیان

*******************

عرض ادب ای جان و ای جانان نرگس
ای سیب سبز نوبر دامان نرگس
با غمزه ای دل برده ای از مادر خود
محو تماشایت شده چشمان نرگس

باید وضو گیرد برای بوسه بر تو
ای صاحب آیات! ای قرآن نرگس
جان من بی مایه که ارزش ندارد
جان همه قربان تو ، قربان نرگس
از این چه بهتر حجت الله علی الارض!
دیگر پس از این میشوی از آن نرگس

آقای من یک شهر خاطرخواه داری
تو در رگ خود خون ثارالله داری

دارد خبرها میرود خانه به خانه
از فصل زیبای حضورت نازدانه!
خلقت حسن خویت حسن قطعا پس از این
دل میبری با حُسن خوداز اهل خانه
مجموعه ی پیغمبر و شیر خدایی
با روی گندمگون و قدی چهارشانه
از گونه های تو یکی سهم پدر شد
آن دیگری هم سهم مهر مادرانه
تا بوسه ای بابا ز روی تو بچیند
خال سیاه کنج لب میشد بهانه

وجه خدایی ، عین نور و نور عینی
تو در نسب إبنُ الحسن ، إبنُ الحسینی

بالاتر از نوح و شعیب ، آقا تر از هود
عابدتر از موسی تویی در نزد معبود
تحریرهای در اذانت بی نظیر است
دل میبرد لحن کلام تو ز داوود
تیغ ات “أشدا ء علی الکفار” باشد
گردن بزن ای بت شکن از قوم نمرود
در اختیار توست ای مولای عالم
آنچه سلیمان روزگاری صاحبش بود
ای صاحب سربند زرد و تیغ حیدر
ای “رَحمَهُ لِلعالمینی” در تو مشهود
در هر کتاب آسمانی هر چه هستی
هستی برای شیعیان “مهدی موعود”

طاووس اهل جنتی زیبا سرشتم
از شوق دیدار تو مشتاق بهشتم

دستی بگیر امشب اسیر عاصی ات را
یا که بخوان این عاشق وسواسی ات را
دست خودم که نیست ، اشک شوق دارم
دریاب امشب نوکر احساسی ات را
تو بوی زهرا مادرت را میدهی پس
با جان خریدارم شمیم یاسی ات را
روزی که سیلی میزنی بر جبت و طاغوت
عالم ببیند غیرت عباسی ات را
با “شاید این جمعه بیاید “خو گرفتم
اقا خدا رحمت کند اقاسی ات را

باید ببوسم خاک پاک جمکران را
تنها تجلی خانه ی پیغمبران را

ای مصلح کل ، منجی در راه مهدی
چشم امید هرچه خاطرخواه مهدی
چون روز روشن میشود شبهای تارم
تا میدرخشی مثل قرص ماه مهدی
بگذار بوسه از کف پایت بچینم
حتی به قدر لحظه ای کوتاه مهدی
من دوستت دارم بخواهی یا نخواهی
میخواهمت بینی و بین الله مهدی
“سیدعلی” ، “سیدحسن ها” دستبوس ات
ای رهبر انصار حزب الله مهدی

سبک و سیاق انقلاب تو حسینی ست
ساماندهی لشگرت کار خمینی ست

از جنس رعدی موعد طوفان می آیی
با تیغ عدل و منطق و برهان می آیی
گویا که “جاء الحق” به بازویت نوشتند
در سایه سار رحمت قرآن می آیی
سربند زرد مرتضی دور سر توست
بر ذوالجناح ، آماده ی جولان… می آیی
یابن علی تو مهدی کرار هستی
چون شیرهای شرزه ای ، غرّان می آیی
تا لشگری از قوم سلمان برگزینی
روز ظهور خود سوی ایران می آیی
با “صابری” با “عارفی” و با “جوانمرد”
تو با سپاهی از مدافعان می آیی
به انتقام خون پاک شیعیانت
من مطمئنم سمت”خان طومان” می آیی
تا که خودت گردن زنی وهابیت را
با ذوالفقار تشنه و برّان می آیی
آل سعود ، آل خلیفه چشم شان کور
آقای شیعه یاعلی گویان می آیی
با عزم فتح مکه و فتح مدینه
تنها نه بلکه با دو صد گردان می آیی
گفتم مدینه داغ دلها تازه شد باز
ای آشنای تربت پنهان می آیی!؟

قربان چشمان ترت برگرد برگرد
آقا به جان مادرت برگرد برگرد

علیرضا خاکساری

*******************