کوثرنامه

************

عاشقان یارآمده یار وفادار آمده
جان به کف گیرید کامشب روح ایثار آمده

خیل انصار خدا را میر وسالار آمده

نخل سرسبز ولا را خوشترین یار آمده

آفتاب برج دین را مه به دیدار آمده
بر حسین ابن علی میر و علمدار آمده

عاشقان یار آمده ، یار وفادار آمده (2)

 

ماه هاشم آفتاب برج دین است این پسر
قرص خورشید امیرالمؤمنین است این پسر

باغ یاس از دامن ام البنین است این پسر
بازوی شیر خدا در آستین است این پسر

راستی یار امام راستین است این پسر
چشم نازش بین که محو طلعت یار آمده

عاشقان یار آمده ، یار وفادار آمده (2)

 

گفت دانایی که این پیر خردمند من است
زد تبسّم لاله کز او نقش لبخند من است

از ادب بشنو که گوید این خداوند من است
خنده زد ام البنین کین طفل دلبند من است

شیر حق فرمود این عبّاس فرزند من است
کاین چنین از عشق ثارالله سرشار آمده

عاشقان یار آمده ، یار وفادار آمده (2)

 

آمده تا بر امام خود فداکاری کند
با نثار دست و سر اسلام را یاری کند

هم شود سقّای طفلان هم علمداری کند
وصل جانان را به بذل جان خریداری کند

تا به خاک پای یار از دیده خون جاری کند
در حضور یار با چشم گوهر یا با چشم آمده

عاشقان یار آمده ، یار وفادار آمده (2)

 

دیده بگشا قدّ و قامت را ببین
قد قامت نه قیامت را قیامت را ببین

اقتدار عشق و ایثار و کرامت راببین
لاله ی عبّاسی باغ امامت را ببین

یک جهان توحید یک دنیا شهامت را ببین
لاله ی عباسی باغ امامت را ببین

عاشقان یار آمده ، یار وفادار آمده (2)

 

صورتس را خوشتر از خلد مخلّد یافتم
سیرتش را را سیرت پاک محمد یافتم

پیکرش را بهتر از روح مجرّد یافتم
بازویش را بازوی خلّاق سرمد یافتم

تا بگویم نعت او مضمون بی حدّ یافتم
خامه در انگشت لرزانم به گفتار آمده

عاشقان یار آمده ، یار وفادار آمده (2)

 

خال ، خال هاشمی بر خط و خالش آفرین
حال حال حیدری بر شور و حالش آفرین

قد جلال مصطفایی بر جلالش آفرین
رخ جمال کبریایی بر جمالش آفرین

بر چنین ماه از رسول الله و آلش آفرین
کآفرینش محو این خورشید رخسار آمده

عاشقان یار آمده ، یار وفادار آمده (2)

 

اهل جنت را صفای باغ احساس است این
شیر حیدر میر لشکر اشجع الناس است این

پیر آگاه هزاران خضر و الیاس است این
ژاله صحرای خون لاله یاس است این

یا علی چشم و دلت روشن که عباس است این
نخل سبز آرزوهایش به گلزار آمده

عاشقان یار آمده ، یار وفادار آمده (2)

 

عشق و عقل و صبرو ایثار و فا مجنون او
کربلا تا کربلا باشد بود مرهون او

عشق ثارالله هم در شیر و هم در خون او
تشنه کام از بحر بیرون آمد قانون او

هم شجاعت هم جوانمردی بود مدیون او
خضم پیش برق شمشیرش به زنهار آمده

عاشقان یار آمده ، یار وفادار آمده (2)

 

چشم ها با یاد او پیوسته نهر علقمه
نخل ها با شور او گردیده گرم زمزمه

اشک ها از داغ او جاری به رخسار همه
درس غیرت یافته با غیرت او خاتمه

الله الله یک پسر فرزندی دو فاطمه
عالمی در عجز مدح او به اقرار آمده

عاشقان یار آمده ، یار وفادار آمده (2)

 

کیست چون عباس کز خون چهرا آرایی کند
دیده اش بر تشنه گان از اشک دریایی کند

در مقام نوکری بر خلق آقایی کند
کام عطشان کار یک لشکر به تنهایی کند

پاسداری و علمداری و سقایی کند
«میثم» اینجا دار عشقش را خریدار آمده

عاشقان یار آمده ، یار وفادار آمده (2)

 

*******************

هر نخ سجاده می گه ابا الفضل

دلم چقدر ساده میگه ابا الفضل

عاشق دلداده می گه ابا الفضل

ارباب آزاده می گه ابا الفضل

هر کسی افتاده می گه ابا الفضل

کوه که ایستاده می گه ابا الفضل

حسین رضا زاده می گه ابا الفضل

صاحب پرچما کیه     (ابا الفضل)

 

منا کیه صفا کیه       دلبر دلبرا کیه

به درد آشنا کیه        عزیز مصطفی کیه

مظهر مر تضی کیه   همدم مجتبی کیه

مالک کربلا کیه        زمزمه همه کیه

به عرش قائمه کیه   وکیل محکمه کیه

امیر علقمه کیه        سرود و زمزمه کیه

تیغ هزار دمه کیه     تمام عالم می خونه

نقش ی پرچم می خونه       چشمه زمزم می خونه

دلم دمادم می خونه   مهدی توی غم می خونه

اشکای نم نم می خونه        ارباب آزاده می گه

کوه که ایستاده می گه         (ابا الفضل)

 

*******************

صفحات امکان         به هلال شعبان

ز نگاه رضوان         شده دلربا تر

ز تبسم گل     ز نوای بلبل

خبرم رسیده   ز بهار دیگر

دو پسر عطا شد        به دو مام والا

دو قمر خدا داد         به رسول و حیدر

دو یم عنا یت           دو مه  هدایت

دو بزرگ آیت           دو نکو برادر

صلوات حیدر           صلوات احمد

صلوات قرآن            صلوات داور

به جلال هر دو                   به جمال هر دو

به کمال هر دو          شب و روز هر دم

***

به کدام مضمون       به کدام منطق

لب خود گشایم          به ثنای عباس

نه دُر است قابل        نه گهر مقابل

خجلم که ریزم          چه به پای عباس

همه های و هویم      که شده هوایی

دل بی  هوایم           به هوای عباس

به صفای عباس       به وفای عباس

به ندای عباس         به خدای عباس

که محبتش را          که ولایتش را

که مودتش را           ندهم به عالم

***

به جلال داور            به دل پیمبر

به نماز زهرا           به خلوص حیدر

به حریم کعبه           به مقام و زمزم

به صفا و مروه                  به منا و مشعر

به حسین و عباس              به زهیر و یحیی

به حبیب و مسلم       به علی اکبر

به سرشک طفلان     به فرات خونین

به رباب محزون       به علی اصغر

اگرم برانی              اگرم بخوانی

نروم از این کو         نروم از این در

به تو سر سپردم       به دست دادم

به تو رو نهادم         زتو می زنم دم

*******************

بازم دلم به هوای تو آهنگی سروده

یادش میاد وقتی بین الحرمین تو بوده

امیر لشگر عشق

یل دلاور عشق

تویی تو سرور عشق

دلا من عاشق و مست جنونم

اگه دنیا به من بگن دیوونم

باز به عشق ابوفاضل میخونم

تو دلم پر شده عطر گل یاس

حرمش مرکز عشقه و احساس

از بس قشنگه این ضریح عباس

آقام ابوفاضل آقام ابوفاضل

*******************

ماه آلِ هاشم آمد، همچو خورشید، رخ بپوشید

چون حسین و، همچو حیدر، دست سقا، را بوسید

بــــوسه بــر دســتان ســـــقا   رمـــــز عــــشق آل طــــه

آمـــده بـــــر ایـــن زیــارت   عـــلقمه دلــخسته زهـــــرا

یـــا ابــو فاضل مــدد (4)

 

آمد آن مهتاب حیدر، آن که با هر، دل عــجین بـــود

بر بنی هاشم چو مــاه و، هــستی ام البــنین بــود

 

ای هـــمه هـــــستی مـــــادر  جـــــــلوه ثـــــانی حــــیدر

مَشک پــر تــیر تو بــــــاشد    جـــرعه ای از جــام کـوثر

یـــا ابــو فاضل مــدد (4)

 

با دو دستِ حیدری ات، هر گره را مـــی گشایی

جــام دل ها، را پـر از جـــام ولایت مـــی نمایی

کــــــربلا مــــیخانه تـــــو   هــــر دلـــی پــــیمانه تـــو

آن دو دســــــتان جـــدایت   هــــدیه بــــر جـــانانه تــو

یـــا ابــو فاضل مــدد (4)

*******************

(دلــــبر و دلــدار آمـــده، یـــار آمـــده یـــار آمـــده

ســتاره و گـــل بـــریــزید، چــــون کـــه علمدار آمده) (2)

مولا ابـــو فـــاضل مـــدد (2)] (2)

 

( ســاقی تــشنه کــامــانِ، دشت شـــقایق آمـــــده

از بهر مولایش حسین، سردار عـــــاشق آمده) (2)

مولا ابـــو فـــاضل مـــدد (2)] (2)

 

(دسته گلی خوش رایحه، از باغ احساس آمـــده

شاخه گل ام البنین، حـــضرت عـــباس آمده (2)

مولا ابـــو فـــاضل مـــدد (2)] (2)

 

هستی خـــود فدایی، آن ســـاقی مــــه رو کــــنم

جـــان را فــدای آن رخ، یـــار کــمان ابـــرو کنم) (2)

مولا ابـــو فـــاضل مـــدد (2)] (2)

 

(ســاقی کـوثر آمـــده، بــوسه زند بــر دست او

تــا که ز دستش تــا ابد، عالم شود سر مست او) (2)

مولا ابـــو فـــاضل مـــدد (2)] (2)

*******************

مـــــهتاب بـــــنی هـــاشم خــانه حـــیدر
گـــردیده مــنور بــر دامـــن مــــادر

بوسیده علی دست تـــو ای ســاقی لشگر
صد بار و مکرر ای جــــان بـــردار

ابـــــو فــاضل مــــدد یــــا ابــــو فـــاضل (2)

 

ای حــــیدر ثــانی، ای روح مـــعانــی
ای ســـرور مــا بـــا، ابــروی کمانی

بــا لــــعل لـــَبت ســـاقی مـــا بـــاده کــــشانی

ابـــــو فــاضل مــــدد یــــا ابــــو فـــاضل (2)

 

همه هوش مرا ز مِــــی ات بــــردی
به کجا قلب مرا ز پی ات بــــردی

دل ما بردی و هم هستی ما عــــباس
شده ای جام مِـــی مستی مــا عباس

ابـــــو فــاضل مــــدد یــــا ابــــو فـــاضل (2)

 

مـــــن خاک کف پای غلامان تو هستم
دل را به تــــو بستم، جامی بــده دستم

آن چهار امامی که دو دستان تو بوسند
چون روی تو بینند، از دست تو گویند

ابـــــو فــاضل مــــدد یــــا ابــــو فـــاضل (2)

 

ای هــم قدمِ عـــشق، نامت حرم عشق
آن قـــدِ رســـایت، همچون عَــلَم عشق

ای ســـــــاقی مستی و مِــی دم بــه دم عــشق

ابـــــو فــاضل مــــدد یــــا ابــــو فـــاضل (2)

تو مـــه هـــاشمیان، گـــل مــــولایی
شــــده مـــست رخ تــو دل شیــــدایی

تـــو گـــل ام البــنین و دل آرایــــــی
عـــلقمه داده گــــواهی گـــل زهـرایی

ابـــــو فــاضل مــــدد یــــا ابــــو فـــاضل (2)

*******************

پـــیچیده تُو، مدینه باز، عطر و بوی گل یاس (2)

از آسمونا سر زده، مــــاه جـــــمال عـــــباس (2)

( گل امــیرالمــــومنین، ابـــا الـــفضل
نـــــــور دل ام الــــبنین، ابــــا الفضل

عشق تو با دلم عجین، ابا الفضل) (2)

( مــــــاه شــــــــــبم، ذکــــر لـــــــبم
ســـتاره روی زمــــین، ابـــا الــفضل(2)

تـــویی گــل، ابـــا الحسن، تـــجسم وفـــــایی (2)

تـــو کــعبه، حـــاجت مـــن، بـــاب نـــیاز مـــایی (2)

(هـــستی ما ز هست تو، یــــا عــباس
ســــــــاقی مــست مـست تــو، یـا عباس

بــوسه زده بــه دست تــو، یـــا عـــباس) (2)

(ســــاقی مــــــا، روز جــــــــــــزا

بــیا و حال ما بــبین، یـــــا عـــباس) (2)

پـــیچیــــده تــــو ...

*******************

عـــطر و بـــوی گــل یــاس، آمــد بــه شــور و احـــساس

در بــین بــاغ گــلها، ســر زده جــمال عــباس

عـــالم پــر از گـــل شــد، وقــت تــوسل شـــد

بــاب الحــوائج آمـــد (2)

روشـــن تــــر از ســــپیده، مــســتانه ســر کشــیده

زیـــــبا تر از گــل مــن، هــرگـــز کــسی نـــدیده

یـک گـل شکوفا شد، وقت تماشا شــد

بــاب الحــوائج آمـــد (2)

بــــــر گــــلشن شـــقایق، آمـــد نـــگار عـــاشق

بـــاید شــــبیه او شـــد، بـــهر حـــسین لایــق

شــد بــزم عشــق کــامل، آمـــد ابـــو فـــاضل

بــاب الحــوائج آمـــد (2)

ســـــــاقی دل دائـــــمی، مــــا بـــنی هـاشمی

در عـــــلقمه عـــیان شــد، او هـــم بُــوَد فــاطمی

لــب تشنه ام مولا، یک جرعه ای ســـقا

بــاب الحــوائج آمـــد (2)

*******************

در گـــلشن ایــــزد   بـین جـــلوه گــر آمـــد   یک باغ گل یاس

چون ماه درخشان    در چـــهارم شـــــــعبان   شــد چهره عباس

این طفل که شرمنده نــموده روی قـــمر را

بـــا خــــنده دهــد پــاسخ لبــخند پـــــدر را

ایـــــن جـــــشن میــلاد، بــــادا مبارک(2)

 

بــــر آل محــــمد    باد شادی و لبخند    تــبریک بــگویید

زین ماه که تابـید   در گـــلشن توحید    با جلوه خــورشید

هر جـــای نگـــری سر زده گــــلها سپـــــیده

چـــون مـــاه بــنی هـــاشم از آفـــاق دمــــیده

ایـــــن جـــــشن میــلاد، بــــادا مبارک(2)

 

در بــیت ولایـــت    تـــابــیده رحــمت    چـــون مـاه، ابو الفضل

بـــر مردم مسرور   آورده گــــل نـــور   همــــراه ابــــو الفـضل

با عطر جنان بیت ولایت چه عجین است

بـــــشکفته تر از غنچه مـه ام البنین است

ایـــــن جـــــشن میــلاد، بــــادا مبارک(2)

*******************

نــــور چشــــمان ام البــنین آمـــد   نـــــوگل بـــاغ مــــولای دیـــن آمد

شد جهان روشــن از مـه کــــامل   یـا ابــو فـــاضل – یــــا ابـــوفاضل

از صفای او عـالم شـده گـــــلشن  از تــــــــماشایـش چشم علی روشن

دل به ســـوی او مــی شود مـایل   یـا ابــو فـــاضل – یــــا ابـــوفاضل

می زند بــوسه بر دست او حیدر    آمــــده از ره زیــــبا گـــلی دیگــــر

پــــهلوانان بر درگهش ســــــائل    یـا ابــو فـــاضل – یــــا ابـــوفاضل

ســاقی دشت کــــرببلا، عـــباس    ای عـــلمدار و مـــیر وفــا عــــباس

صــاحب جـــان و نـــا خدای دل    یـا ابــو فـــاضل – یــــا ابـــوفاضل

*******************

بـــعد میــــــلاد حـــــسین بـــن عــلی   آمــــــــد عـــباس فــــروغ ازلـــی

مــهر و مـه از پــی هـم تــابان شــــد   قـــلب زهــرا و عــلی شـــادان شد

هـــمه گـــویید مــــبارک بــــاشد

بـه بـه ایـــن عـــید مبارک بـاشد

مــــژده ســـادات بــنی فاطـــمه را   عـــید عــباس بــشارت هـــــمــه را

بیت مـولا شــده چــون خــلد برین    از رخ دســــــته گــــل ام البــــــنین

هـــمه گـــویید مــــبارک بــــاشد

بـه بـه ایـــن عـــید مبارک بـاشد

عـــید مــیلاد ابـو الـــفضل رشــید   بــه امــــام شـــهدا مــــژده دهــــید

بـــر دو دستش که علی بـوسه زند  خـــنده گــــــــــاهی گــــریه کــــند

هـــمه گـــویید مــــبارک بــــاشد

بـه بـه ایـــن عـــید مبارک بـاشد

فـــخر جــــانـبازی عباس همین     کـه سرو دست دهد در ره دیــــن

نــسل جـانباز و ابـو الفضلی ما   یکدم از رهبر خود نیست جــــدا

هـــمه گـــویید مــــبارک بــــاشد

بـه بـه ایـــن عـــید مبارک بـاشد

محمد موحدیان

*******************