کوثرنامه

اشعار ولادت امام علی علیه السلام۲۱

×××××××××××××××××××

شه کار آفرینش دادار حیدر است

نفس و وصی احمد مختار حیدر است

وقت نبرد و حمله جلودار حیدر است

استاد بی نظیر علمدار حیدر است

از دشمنان فاطمه بیزار حیدر است

×××

ای مهر و ای ولایت تو رکن دین علی

محتاج لطفت عیسی گردون نشین علی

شاگرد درس عشق تو روح الامین علی

بر بخشش و عطای تو صد آفرین علی

بر لشگر کرامت علمدار حیدر است

×××

جنت اگر سرای علی شد عجیب نیست

حاتم اگر گدای علی شد عجیب نیست

موسی گر آشنای علی شد عجیب نیست

عیسی اگر فدای علی شد عجیب نیست

اینان همه چو غنچه و، گلزار حیدر است

×××

ای سینه تو مخزن اسرارها شده

ممنون جود و لطف تو دل بارها شده

شرمنده ی کرامتت اغیارها شده

با یک نگاه فیض تو گل خارها شده

یعنی به نه فلک گل بی خار حیدر است

×××

شیر خدا و فاتح خیبر، به جز تو کیست؟

حبل المتین و ساقی کوثر، به جز تو کیست؟

صاحب لوای عرصه محشر، به جز تو کیست؟

یعنی به شهر علم نبی در، به جز تو کیست؟

در کائنات نقطه پرگار حیدر است

×××

می لرزد آسمان چو قدم می زند علی

روزی کائنات رقم می زند علی

وقتی که پلک دیده به هم می زند علی

بر سیّئاتِ شیعه قلم می زند علی

آری خدایِ عزوجل یارِ حیدر است

×××

افتاده ای اگر که ز پا یا علی بگو

شاهی اگر تو یا که گدا یا علی بگو

موسی! همیشه وقت دعا یا علی بگو

حتی تو هم رسول خدا! یا علی بگو

زیرا که اسم اعظم دادار حیدر است

×××

آن لحظه ای که لب به دعا وا کند علی

دردِ دلِ شکسته مداوا کند علی

با یک اشاره کار مسیحا کند علی

باشد نگاه رحمتی بر ما کند علی

در مشکلات چاره هر کار حیدر است

مجتبی شجاع

×××××××××××××××××××××××

دل پر از شوکت و فرّ شد، شب میلاد على

میوه ى صبر ظفر شد، شب میلاد على

فرشى از بال ملک، روى زمین گستردند

آسمان زیر و زبر شد، شب میلاد على

سبز پوشان فلک، خنده کنان مى‏ گفتند

شب عشاق، سحر شد شب میلاد على

دل که با یاد على، گرد جهان مى ‏گردید

راحت از رنج سفر شد، شب میلاد على

تا سحر زمزمه ى ناد على، بر لب داشت

هر که زین مژده خبر شد، شب میلاد على

چه مبارک سحرى بود که هر بنده ز خود

تا خدا راه سپر شد شب میلاد على

سرو توحید ،که سر به فلک افراخته بود

قد برافراشته ‏تر شد، شب میلاد على

مطلع الفجر هدایت، ز افق سر زد و گفت

لیلةالقدر دگر شد، شب میلاد على

نور جاوید ولایت، به نبوت پیوست

صحبت از شیر و شکر شد، شب میلاد على

نخل ایمان عدالت، که برومندى یافت

سبز از این راهگذر شد شب میلاد على

کعبه تنها صدف بود که در قلب کویر

دامنش حِجر و حَجَر شد شب میلاد على

زمزم از زمزمه ى نام ‏على شد شیرین

ناودان زمزمه گر شد، شب میلاد على

تازه شد بار دگر، شیوه ى ابراهیمى

سهم بتخانه تبر شد، شب میلاد على

دید بت ها همه در قبضۀ این بت شکن ‏است

کعبه ‏آینده نگر شد شب میلاد على

کعبه میقات دل ‏انگیز خدا جویان بود

قبله ى ‏اهل نظر شد، شب میلاد على

بسکه تأثیرپذیر است از این مژده (شفق)

صاحب حسن اثر شد شب میلاد على

شفق

×××××××××××××××××××

دست دل می زنم به دامانت

می سرایم برای چشمانت

ای که رحمت، شبیه به باران

می چکد از میان دستانت

عین آبی و من کویرترین

تشنه ی قطره های بارانت

نظری، اِی جناب بسم الله

تا شوم آشنای قرآنت

کفتری گم شده در این دشتم

آشیان ده مرا در ایوانت

عَجزُ الواصِفونَ عَن صِفَتِک

ما عَرَفناکَ حَقَّ مَعرِفَتِک

××

آفتابی شبیهِ خورشیدی

نور باریده ای و تابیدی

بر سر هر که بود در عالم

هرکسی، هرکجا که می دیدی

هیچ کس تا مقام تو نرسد

تو تجلاّیِ نابِ توحیدی

خانه ی خشتیِ تو خالی بود

هرچه بود و نبود، بخشیدی

لحظه ی خلقِ عالمِ ایجاد

لحظه ای بود که تو خندیدی

عَجزُ الواصِفونَ عَن صِفَتِک

ما عَرَفناکَ حَقَّ مَعرِفَتِک

×××

تا شوم پیش پایتان پَرپَر

سر من را جدا کن از پیکر

یا بسوزان مرا به باد بده

مثل پروانه، مثل خاکستر

نذر کردم برای تو باشم

تا دم مرگ، تا دم محشر

بر سر سفره ی تو مهمانم

بده یک جرعه آبی از کوثر

سائلم، دست خالی آمده ام

بده آقا به من هم انگشتر

نیمه ی دیگرِ رسولِ خدا!

بی تو کامل نبود پیغمبر

عَجزُ الواصِفونَ عَن صِفَتِک

ما عَرَفناکَ حَقَّ مَعرِفَتِک

×××

تاج لَولاک روی سر داری

شیر مردی، امیر و سرداری

ذوالفقار آمد و خدا فرمود

باید این را فقط تو برداری

در حدیث آمده که پشت نداشت

زِرِهی بر تنت اگر داری

بی سبب نیست ترس دشمنِ تو

اسداللّهی و جگر داری

دست ما را گِرِه بزن بر آن

شال سبزی که بر کمر داری

ای که مثل خدا به هر جایی

هر چه که هست، تو خبر داری

عَجزُ الواصِفونَ عَن صِفَتِک

ما عَرَفناکَ حَقَّ مَعرِفَتِک

×××

در گلو باز هم صدا مانده

از سرودن دوباره وامانده

آمدی و قلم به توصیفت

روی کاغذ در ابتدا مانده

دل کعبه نه، این دهانش بود

از تعجب شکسته، وامانده

ای که ناز صدای تسبیحت

در خراباتِ جانِ ما مانده

بر در خانه ات دلم مولا

کاسه در دست، چون گدا مانده

همّت حیدریِ زینب توست

اگر اسمی ز کربلا مانده

هدیه ی ما برای روز پدر

صد و ده بار ذکر یا حیدر

محــمد ناصری

××××××××××××××××××××××××

ای دل اگر عاشقی عشق خدا حیدر است

دلبر تو هر که هست دلبر ما حیدر است

رشتۀ حبل المتین بعد نبی جانشین

معنی اکمال دین گفته خدا حیدر است

احمد نیکو سرشت بر در دل ها نوشت

معنی باغ بهشت شاه ولا حیدر است

آنکه ز خلقش خدا گفته به خود مرحبا

حضرت مشکل گشا شیرخدا حیدر است

بر همه مولاست او شافع فرداست او

قبلۀ دل هاست او رمز دعا حیدر است

خاک درش تاج سر گشته به اهل نظر

رهبر و مولای هر شاه و گدا حیدر است

گل شده خوش رنگ و بو از نفس پاک او

کوری چشم عدو رهبر ما حیدر است

حب علی دین من مظهر آیین من

ای دل مسکین من! مهر و وفا حیدر است

دار و ندار نبی باغ و بهار نبی

یاور و یار نبی در همه جا حیدر است

سینۀ غم می درد ناز تو را می خرد

آنکه تو را می برد کرب و بلا حیدر است

مجتبی شجاع

××××××××××××××××××××××××
بـــــــــهترین رهبر ابناء بشر کیست علیست

بـــــــــه یتیمان ستمدیده پدر کیست علیست

داشت ایزد به صدف یک دُرّ و یک گوهر نهاد

دُرّ یــــکدانه نبی هست و گهر کیست علیست

آنـــــــــــــــکه بر دوش رسول مدنی پای نهاد

تـــــا کند بتکده ها زیر و زَبَر کیست علیست

کــــــــــس نگفته است سَلونی بجهان بهر بشر

آنــــکه فرمود و به ما داد خبر کیست علیست

آنــــــــــــکه بــر جای نبی خُفت که از راه وفا

کــــــــند از جان نبی دفع خطر کیست علیست

آنـــــــــــــــــــــکه دیــدن رخسار غم آلود یتیم

اشک مـــی ریخت بدامن چو گهر کیست علیست

آنـــــــــــــــکه می برد غذای فقرا بر سر دوش

نــیمه شب بر سر هر کوی و گذر کیست علیست

آنـــــــــــــکه در خانه حق آمد و از خانه حق

بست از دار جــــــــــــهان بار سفر کیست علیست

آنــــــــکه شَقّ القمر از تیغ عدو گشت سرش

بـــــــــــــــــر سر سجده بهنگام سحر کیست علیست

ژولیده نیشابوری

××××××××××××××××××××××
علی در بین عالم پر فروغ است
کلام بی علی مشتی دروغ است
علی را عالمی سِرّ مگو بود
علی بر هر دو عالم آبرو بود
علی قلب زمان است و زمین است
علی تفسیر قرآن مبین است
علی را معنی و معنا نباشد
کسی را غیر او مولا نباشد
علی باشد کتاب سِرّ عالم
وَلیِّ مطلق آیین خاتم
علی سرمایه دین نبی بود
ز اول با پیمبر این علی بود
علی باشد قسیم باغ جنت
سر انگشت او دریای رحمت
علی بر آفرینش چون پدر بود
در آن شب با پیمبر همسفر بود
علی در آسمانها خوش درخشید
نبی در عرش هم نور علی دید
علی دریای فضل بی کران است
علی مشهور اهل آسمان است

علی خود مظهر اسم الهیست
ولایش امر و فرمان خداییست
علی گنجینه ای از نور اعلاست
کلید سر هستی دست مولاست
علی را عالمی باشد گدایش
بیرزد بر دو عالم کفش پایش
علی سر چشمه جود و کرامت
علی گفتن بود عین عبادت
علی باشد زبان حَیِّ قرآن
تجلی خانه معراج انسان
علی تصویری از خلّاق عالم
بود او افتخار نسل آدم
علی بر این جهان بنیاد داده
به جبرییل بندگی را یاد داده
علی را آفریدن یک هنر بود
خدا این جمله را آن لحظه فرمود
علی سر رشته حبل المتین است
علی تنها امیر المومنین است
بنازم ناز شستت را علی جان
تویی فرمانروای جن و انسان
چگوید منتظر با دست خالی 
که امیدش تویی مولی الموالی
وحید حجتی
××××××××××××××××××××××××
دردم  مداوا می شود با گفتن یک یا علی

عقده ز دل وا می شود با گفتن یک یا علی

سرتاسر روی زمین بهتر ز فردوس برین

از لطف زهرا می شود با گفتن یک یا علی

گفتا خلیل کبریا این آتش از امر خدا

بردا سلاما می شود با گفتن یک یا علی

هر مرده را عیسی چو دید گفتا و بر رویش دمید

این مرده احیا می شود با گفتن یک یا علی

زهرا دعایت می کند غرق عطایت می کند

وقتی لبت وا می شود با گفتن یک یا علی

هر دل که شیدای علیست غرق تولای علیست

اهل تبری می شود با گفتن یک یا علی

ای گل اگر زیباستی از رحمت مولاستی

شهدت گوارا می شود با گفتن یک یا علی

صدها گره وا می شود با گفتن یا فاطمه

یک قطره دریا می شود با گفتن یک یا علی

سید مجتبی شجاع

×××××××××××××××××